عنوان :
پيدايش شعر نخجيرگاني در ادبيات عربي و بررسي آن تا پايان سده سوم هجري
پديدآورندگان :
شكيب محمود نويسنده , خسروي زهرا نويسنده
نام دانشگاه :
واحد علوم و تحقيقات تهران
كليدواژه زبان طبيعي :
دوره جاهليت , شعر نخجيرگاني , ادبيات عربي , ادبيات عرب , زبان و زبانشناسي
دامنه موضوعي :
علوم انساني
چكيده :
شعرهاي بازمانده از دوره جاهلي ، كهن ترين شعرهايي است كه در اين زمينه براي ما برجاي مانده است در اين دوره شعر نخجيرگاني ، بخشي از قصيده جاهلي را تشكيل مي داد. شاعر بيشترين توجه خود را به حيوان شكار شونده ، اختصاص داده توصيف كاملي از اين حيوانكه معمولا گورخر گاو يا شترمرغ است به دست مي دهد. پس از آنكه شعر نخجيرگاني از ساختار جاهلي خود خارج شد، رو سوي استقلال و جدايي از قصيده كهن مي نهد. قالب رجز كه قالبي مهيج و انعطاف پذير است براي اين نوع شعر برگزيده مي شود. چه ايقاع خوش و آهنگ تند آن مي تواند تصويرگر صحنه پرجنب و جوش شكار باشد. از بزرگترين شاعران طرديه سرا، پس از ابونواس مي توان از ابن معذل ابن ابي كريمه ناشي از اكبر و ابن معتزكه از طرديه سرايان برجسته سده سوم هجري هستند، نام برد.
يادداشت :
معاونت پژوهشي دانشگاه آزاد اسلامي - تهران
