عنوان :
تاثير ادراك ديداري و شنيداري بر حافظه در يادگيري ارتباطي
پديدآورندگان :
نساجي زواره حسين نويسنده , دكتر مشفقي نويسنده
نام دانشگاه :
دانشكده زبانهاي خارجي اصفهان
كليدواژه زبان طبيعي :
حافظه در يادگيري ارتباطي , محرك (مرجع ) , پاسخ (واژه ) , يادگيري انفرادي , چشم , يادگيري ارتباطي , بخش آموزش زبان انگليسي , ادراك ديداري و شنيداري
دامنه موضوعي :
علوم انساني
چكيده :
يادگيري واژه هاي هر زباني مستلزم آن است كه زبان آموز بين آن واژه و مرجع غير زباني آن ارتباط برقرار نموده و آن ارتباط را به نحوي به خاطر بسپارد به طوري كه پس از يادگيري به محض مشاهده مرجع ،واژه و به محض مشاهده واژه ، مرجع مورد اشاره آن در ذهن وي تداعي شود(استنبرگ ، 1982). به چنين يادگيري كه با آن يادگيرنده لازم است بين دو مورد يكي محرك (مرجع ) و ديگري پاسخ (واژه ) ارتباط نزديك برقرار نموده و يادگيري در واقع يعني مربوط ساختن اين دو به هم ديگر يادگيري ارتباطي ناميده ميشود(كرانلند، 1989). در مقابل اين نوع يادگيري ، يادگيري ديگري نثز وجود دارد كه آموزنده فقط موضوعي را تجربه نموده و آن را به خاطر مي سپارد و ديگر لازم نيست ه رابطه آن را با موضوع خاص ديگري ياد بگيرد. به اين نوع يادگيري ، يادگيري انفرادي )iten learning ( مي گويند. آزمايشات حاكي از اين هشتند كه هرگاه آموزنده ها موضوعات يادگيري انفرادي را از طريق گوش تا از طريق چشم دريافت كند در بخاطر سپردن آنها موفق تر هستند. به عبارت ديگر هرگاه تعدادي عدد با ترتيب خاصي به آموزند ارايه شود يك بار از طريق گوش يا شنيداري )associtivre learning( مورد بررسي قرار داده كه همانطوري كه گفته شد با يادگيريهاي قبلي آزمايش شده تا حدودي فرق دارد. بدين منظور دو آزمايش در دو شرايط ديداري و شنيداري مرجع غير زباني آنها را از طريق گوش در شرايط كاملا كنترل شده آزمايشگاهي به طريق هدفون و ويديو دريافت نمودند و سپس در تستهاي بعدي حافظه آنها اندازه گيري شد. در شرايط دوم كه شرايط ديداري بودند آموزنده لازم بود همان موضوعات يادگيري را اين بار از طريق چشم دريافت كند. بدين منظور هشت جفت موضوع يادگيري با زمانهاي مساوي كه توسط كامپيوتر كنترل شده بودند روي ...
يادداشت :
كتابخانه منطقه اي و علوم تكنولوژي
