عنوان :
بيان در خسرو و شيرين نظامي
پديدآورندگان :
كرمي محمدحسين نويسنده , علي زاده اصل محمدباقر نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه شيراز
كليدواژه زبان طبيعي :
ادب فارسي , شعر فارسي , نظامي ، الياس بن يوسف , بيان , فن بيان , خسرو و شيرين نظامي
دامنه موضوعي :
علوم انساني
چكيده :
ادبيات ويژه شعر اسلوب غير مستقيم گفتار و شيوه هنري بيان احساسات و انديشه ها است . شاعر يا هر گوينده ديگري كه به زبان ادبي سخن مي گويد از رهگذر گونه هاي مختلف صور خيال ، بخصوص چهار ركن اساسي آن يعني مجاز تشبيه ، استعاره ، و كنايه به بازآفريني تصاوير ذهني و خيالي و بازگويي افكار و احساسات دروني خود مي پردازد. و روشن است كه هر قدر ميزان توانايي و خلاقيت شاعر در بكارگيري اين اسلوب هنري بيشتر باشد. كلامش هنري تر، بديع تر و پندار خيزتر و بطور كلي ارزش زيباشناختي سخنش افزونتر مي گردد. در اين ميان سخت سالار گنجه ، حكيم نظامي باهنرمندي خاصي گونه هاي مختلف فن بيان را در اغلب منظومه هاي خود بويژه خسرو و شيرين بكار گرفته است . در اين رساله ابتدا مفهوم هر يك از گونه هاي مهم صور خيال از حيث لغوي اصطلاحي با ذكر اقسام مختلف هر يك تبيين گرديده و در برخي موارد نيز آراء قدما در اين زمينه مورد نقد و تحليل قرار گرفته است . و سپس با مطالعه دقيق خسرو شيرين ، شواهد و نمونه هاي مختلف مجاز تشبيه استعاره و كنايه با تقسيمات لازم درباره هر يك ارايه گرديده است . تلاشما برآن بوده كه شگردهاي بياني زبان هنرمندانه و نيز نازك خياليها و ظرافتهاي شاعرانه نظامي را خصوصا در مبحث تشبيهات و استعارات كه زيبايي اعجاب برانگيزي دارد در حد توان تبيين نماييم . به اين اميد كه مقبول طبع دوستداران درخت كهن و برومند زبان و ادب پارسي قرار گيرد.
