مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - بررسي تطبيقي نقش نيما يوشيج و نازك الملايكه در پيشگامي شعر نو پارسي و تازي

چكيده :

زماني كه مشروطه با پيروزي نسبي آزادي خواهان تحقق يافت و تب و تاب جنبش مشروطيت فرونشست ، ادبيات و شعر نيز از مدار بسته اي كه در سراسر تاريخ دراز دامان خود در آن اسير بود بتدريج بيرون آمد. انقلاب مشروطيت انديشه و جهان گري ايراني را دگرگون كرد و شاعران و هنرمندان كوشيدند كه همگام با تحولات جامعه ، ادبيات عصر بيداري را نيز متحول كنند. اولين گامها در اين راه بوسيله پيشگامان برداشته شد، تا اينكه نيما، فرزند كوهستانهاي يوش ، با تكيه برذوق و قريحه و تجربيات فكري خويش و با تاثر از آغازگران پايه اي نوين در شعر فارسي بنا گذاشت و خود بر قله افتخار شعر نو ايستاد. روش او بازتابي از پيشينه قوي و غني ادب ايراني و بهره گيري از شگردهاي غربي بود. سالها پس از تجدد ساختار شعر فارسي ، شاعري عرب با استفاده از حسن قريحه و استعداد و تحت تاثير انديشه هاي غربي و فارسي ، انقلاب ادبي را در شعر عربي بوجود آورد. اين شاعر عربي كسي جز نازك الملايكه نبود. او با بهره گيري بسيار از شيوه شاعران بخوبي توجه خود را معطوف روش جديد در شعر عربي كرد. ديري نگذشت كه جلوه گري و تابش اين انديشه هاي جديد در آثار پژوهندگان و منتقدان بروز كرد و كوششهايي براي رد يا قبول اين فصل درخشان شعر انجام گرفت كه خود به عنوان نشانه اي براي تشخيص و تشخيص اين انديشه اصيل به شمار مي آيد. ما در اين رساله برآنيم تا ويژگي هاي شعر معاصر و پيشروان آن را در زبان فارسي و عربي به صورت تطبيقي رديابي و طرح كنيم .