مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - بررسي رابطه بين جهت گيري هدف با خودتنظيمي يادگيري ، پيشرفت تحصيلي و رضايت از تحصيل در دانش آموزان دختر و پسر رشته هاي مختلف تحصيلي دوره پيش دانشگاهي شهر شيراز

چكيده :

اين پژوهش در پي پاسخ گويي به اين سوال بوده است كه ، هر يك از انواع جهت گيري هدف ، به چه ميزان داراي قدرت پيش بيني كنندگي براي خود تنظيمي يادگيري پيشرفت تحصيلي و رضايت از تحصيل در كل گروه مورد پژوهش در رشته هاي مختلف تحصيلي در جنسيت داردŒ به همين منظور از ابزاري مقياس كه شامل سه قسمت بود استفاده گرديد. قسمت اول شامل مقياس هدف گزيني تحصيلي AGOQ است كه توسط بوفارد 1998 تهيه شده كه شامل : جهت گيري معطوف به يادگيري جهت گيري معطوف به عملكرد و جهت گيري پرهيز از شكست قسمت دوم ، شامل مقياس خود تنظيمي يادگيري SRLQ كه اين مقياس توسط پنتريچ و ديگروت 1990 در دو قسمت استراتژيهاي شناختي و فراشناختي تهيه گرديده است . و قسمت سوم ، شامل پرسشنامه رضايت از تحصيل كه توسط محمود بحراني و بهرام جوكار 1378 تهيه شده است . در اين پژوهش نيز با استفاده از روش آلفاي كرونباخ ضرايب بدست آمده براي عامل تسلط 0/83 براي عامل عملكرد 0/72 و براي عامل پرهيز از شكست برابر با 0/85 و براي استراتژيهاي شناختي 0/71 و براي شناخت 0/69 بدست آمد. همچنين ضريب آلفاي كرونباخ براي رضايت از تحصيل برابر با 0/92 محاسبه گرديد. روايي مقياس جهت گيري هدف با استفاده از روش مولفه هاي اصلي مورد تحليل عاملي قرار گرفت . كه نتايج تحليل عاملي با توجه به منحني Scree مويد وجود سه عامل در ميان سوالات بود كه براساس مقدر ارزش ويژه اي كه داشتند 46 درصد از واريانس كل پرسشنامه را پيش بيني مي كردند.