عنوان :
سياست ارضي رضاشاه و نقش آن در نمودار قدرت ايجاد شده بين سالهاي 20-1304 ه .ش در ايران
پديدآورندگان :
حاتمي دهلقي فريبا نويسنده , نوذرها عزت ا... نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه شيراز
كليدواژه زبان طبيعي :
سياست ارضي , رضاشاه , نمودار قدرت , ايران , تاريخ اسلام , تاريخ
دامنه موضوعي :
علوم انساني
چكيده :
ملك و ملك داري به عنوان يكي از عوامل دخيل در تعيين طبقات اجتماعي نقش مهمي را نيز در صحنه داخلي تاريخ ايران حتي در دوران معاصر بازي كرده است . ملاكان و زمين داران در دوران معاصر قبل و بعد از مشروطه به طور خلاصه ، و به طور مشروح سياست داخلي قبل و بعد از مشروطه نقش كليدي را ايفاء نموده اند. بررسي روند ايفاي نقش ملاكان و زمينه داران كه به دو صورت خصمانه و بي طرفانه بود كه هر كدام نتايجي را به دنبال مي آورد. وضعيت زمين داري دوران رضا شاه انعكاسي از سياست ارضي دربار و به تبع آن مجلس بود. سياست دولت منجر به طرح ، تصويب و اجراي قوانيني شد كه عملا موجب تثبيت مالكان قديمي گرديد. در مرحله بعدي تشريح تاثير سياست ارضي رضا شاه در تبديل او به بزرگترين ملاك ايران و نحوه عملكرد دربار و ادارات ايجاد شده در راه كسب املاك مد نظر قرار گرفته است . در كنار سياست كسب املاك دربار يك سري قوانين مجلس چون فروش خالصه جات دولتي و قضاياي ثبت اسناد و املاك عملا موجب ترويج امر خريد و فروش زمين ها به عنوان معاملات سودآور و تبديل يك سري اقشار بورژواي شهري به مالكان تازه به دوران رسيده شد و از طرف ذيكر مورد اجحاف قرار گرفتن بسياري مناطق و رعايا به دليل مصادره املاك تحت عنوان خالصه بودن يا بدهي به دولت مشاهده مي شود. تشريح چگونگي اجراي اين قوانين و نتايج آن در ميان جامعه روستايي و شهري و چگونگي تثبيت مالكان قديم و جديد به تبع اين سياست گذاري ها، از اهداف اين رساله مي باشد.
