كليدواژه زبان طبيعي :
بررسي ايريشت , آوانويسي , واژه نامه , زبانهاي باستاني , زبان شناسي , فرهنگ , زبان اوستايي , اوستا , تيريشت , ترجمه
چكيده :
زبان اوستايي از زبانهاي كهن ايراني است و اوستا - كتاب مقدس مزداپرستان - تنها اثر مكتوبي است كه از اين زبان خاموش برجاي مانده است . رساله حاضر به بررسي يشتي كهن از يشتهاي اوستا موسوم به تيريشت پرداخته است . در اين يشت كه در ستايش تيشتر ايزد باران است . نبرد اين ايزد و اپوش ديو خشكسالي به زيبايي توصيف شده است . اين رساله با مقدمه اي كوتاه در مورد زبانهاي باستاني ايران به ويژه زبان اوستايي ، كتاب اوستا و بخشهاي گوناگون آغاز ميشود. و پس از اشاره اي مختصر به پژوهشهاي صورت گرفته روي كتاب اوستا، به معرفي تيشتر و ذكر مندرجات تيريشت و نيز جشن تيرگان ميپردازد. فصل دوم شامل متن اوستايي براساس نسخه گلدنر و فصل سوم آوانويسي آن به شيوه بارتولومه است . در فصل چهارم برگردان يشت به فارسي روان ارايه گرديده است . و توضيحاتي در مورد اسامي خاص متن و ساير موارد در بخش يادادشتها آمده است . واژه نامه بسامدي و كتابنامه فارسي و لاتين بخشهاي پاياني اين رساله را تشكيل ميدهند. مطالعه اوستا بخصوص يشتها كه به نقل روايتهاي اساطيري و حماسي ميپردازند. علاوه برآنكه فرهنگ و اعتقادات باستاني اين مرز و بوم را بهتر به ما معرفي ميكند، از ديدگاه زبانشناسي نيز داراي اهميت است چرا كه رد پاي بسياري از واژگان مصطح در زبان فارسي امروزي را در اين متون كهن مي يابيم و اين امر ما را قادر ميسازد كه تحول و دگرگوني زبان فارسي را از لحاظ صرفي و نحوي بررسي كنيم .
