عنوان :
تجزيه و تحليل زبانشناسانه از اشعار نيمايوشيج
پديدآورندگان :
يارمحمدي لطف الله نويسنده , صراحي محمدامين نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه شيراز
كليدواژه زبان طبيعي :
اشعار نيمايوشيج , زبانشناسي , اسفندياري ، علي , ادب فارسي , شعر نو
چكيده :
بر خلاف ديدگاه سنتي كه ادبيات را به عنوان حوزه اي در نظر ميگرد كه مناسب تحقيق و تفحص زبانشناسانه نيست ، رساله حاضر ثابت مي كند كه اين دو رشته - زبانشناسي و ادبيات - مي توانند به روشهاي متفاوتي وجود يكديگر را ثابت كرده توصيح دهند. هدف از اين مطالعه و تحقيق بيان اين واقعيت است كه زبانشناسي مي تواند ابزارهاي مناسبي را براي تجزيه و تحليل ادبيات فراهم كند و هم چنين مي تواند مهم ترين و بي طرفانه ترين وسيله براي تحليل و نقد زبان ادبيات باشد. هدف ديگر اين رساله اثبات اين موضوع است كه ادبيات مي تواند زمينه اي غني و درعين حال گوناگون را براي مطالعات زبانشناسانه فراهم كند. با وجود اين ، نكته مهم هم مورد تاكيد قرار مي گيرد كه جنبه زيبايي شناختي ادبيات و اهميت فراوان آن بعنوان نوعي از ادبيات كه بايد به شكل گيري انسان جديد با فكر و قلبي شريف كمك كند، با استفاده از ابزارها و روشهاي زبانشناسانه قابل حصول و بررسي نمي باشد. هدف اصلي اين تحقيق بررسي و تجزيه و تحليل زباشناسانه از اشعار يوشيج مي باشد. منظور از تجزيه و تحليل زبانشناسانه اين است كه ببينيم نيما از انواع مختلف برجسته سازي و هنجار گريزي و شگردهاي زبانشناختي مربوط به چه ميزان و چه ترتيب بهره گرفته است . طبيعي است كه بررسي اين چنين مي تواند كارايي تجزيه و تحليل زبانشناسانه را در سبك شناسي شعر فارسي نمايان سازد. مبناي حركت در اين رساله ، شيوه تفكر ساختگرايي است .
