عنوان :
بررسي مناسبات سياسي سلجوقيان عراق با خلافت عباسي (از عهد محمودبن محمدبن ملكشاه تا پايان حكومت طغرل سوم )
پديدآورندگان :
حسيني پرويز نويسنده , فروزاني ابوالقاسم نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه شيراز
كليدواژه زبان طبيعي :
مناسبات سياسي سلجوقيان عراق , محمودبن محمدبن ملكشاه , تاريخ اسلام , خلافت عباسي , حكومت طغرل سوم
دامنه موضوعي :
علوم انساني
چكيده :
در اين رساله تلاش گرديده تا مناسبات سياسي سلسله سلاجقه عراق با خلافت عباسي مورد بررسي و تجزيه و تحليل قرار گيرد. به عنوان پيش درآمد. ابتدا مناسبات سياسي سلجوقيان بزرگ با خلافت عباسي بطور اختصار بررسي شده است . در اين دوره ، سلطنت و خلافت به تقسيم قدرت سياسي پرداختند. پادشاهان سلجوقي در راس قدرت دنيوي و عرفي قرار گرفتند و قدرت سياسي پرداختند. پادشاهان سلجوقي در راس قدرت دنيوي و عرفي قرار گرفتند. و قدرت خلفاي عباسي به قدرت معنوي محدود گرديد. مناسبات سياسي سلاجقه عراق با خلافت عباسي نزديك به 80 سال 511-590 ه - ق طول كشيد. اين مناسبات به سه دوره تاريخي متفاوت از يكديگر تقسيم مي گردد. دوره اول از سال 511 تا 529 ه ق . بطول انجاميد. در اين دوره مناسبات سياسي بين طرفين كاملا خصمانه بوده و هر كدام براي تجديد عظمت ديرين سلسله خويش و دست يابي به قدرت دنيوي بيشتر به تكاپور افتاده بودند. دوره دوم از سال 529 تا 547 ه - ق به درازا كشيد. در اين دوره قدرت سياسي سلاجقه عراق در برابر نهاد خلافت عباسي كاملا تثبيت گرديد و قدرت خلافت براي بار ديگر به امور معنوي محدود گرديد. و قدرت خلافت براي بار ديگر به امور معنوي محدود گرديد. دوره سوم از سال 547 تا 590 بطول انجاميد. در اين دوره قدرت سياسي سلاجقه عراق بتدريج رو به ضعف و انحطاط گذاشت و به موازات آن ، تلاش خلفاي عباسي براي دست يابي به قدرت دنيوي ، بيشتر گرديد.
