عنوان :
فرهنگ ايراني در شعر حافظ
پديدآورندگان :
افراسيابي غلامرضا نويسنده , مرادي جانعلي نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه شيراز
كليدواژه زبان طبيعي :
فرهنگ ايراني , شعر حافظ , ادب فارسي , حافظ، شمس الدين محمد , ايران
دامنه موضوعي :
علوم انساني
چكيده :
موضوع اين پايان نامه ، فرهنگ ايراني در شعر حافظ است . فصل اول ، شامل مقدمه ، مروري بر تحقيقات گذشته و روش تحقيق و مواد مي باشد. فصل دوم در سه بخش به معرفي فرهنگ ، ايران و حافظ اختصاص يافته است . در مورد معرفي فرهنگ به عنوان بخش اول ، سير و تحول معناي واژه فرهنگ از آغاز تا امروز مورد بررسي قرار گرفته است . در بخش دوم ، ايران باستان و ايران بعد از اسلام با توجه به عناصر فرهنگي مورد ارزيابي قرار گرفته است . در بخش سوم ، خواجه شيراز از جهت راز محبوبيت او و شعرش ، معرفي گرديده است . فصل سوم را به تجلي اساطير ايران در شعر حافظ اختصاص داده ايم كه شامل مقدمه اي جامع در مورد اسطوره و به دنبال آن تجلي شاهان و پهلوانان و ديگر عناصر اساطيري در شعر حافظ مي باشد. در فصل چهارم ، روايتهاي تاريخي ، يعني اسامي شاهان تاريخي ايران پيش از اسلام ، داستانهاي دلدادگان و داستانهاي پيامبران در شعر حافظ است . در فصل ششم ، هنرهاي ايراني در سه بخش موسيقي ، شطرنج و چوگان در شعر حافظ بيان شده است و بخش مهم به موسيقي اختصاص دارد كه داراي يك مقدمه جامع درباره پيدايش موسيقي و سير تحول آن تا عصر حافط مي باشد. نجوم ايراني در شعر حافظ نيز، فصل هفتم را از آن خود كرده است كه اين فصل هم با مقدمه اي درباره نجوم در ايران باستان و ايران بعد از اسلام همراه است . فصل هشتم دربر گيرنده باورها و آداب و رسوم ايراني در شعر حافظ است . فصل نهم متعلق به نتيجه گيري است . اين پايان نامه بر آن است تا عناصر فرهنگ ايراني در شعر حافظ را بيان كند و از مهم ترين راز زيبايي شعر حافظ و محبوبيتش پرده بردارد.
