مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - ميگرن عوامل تشديدكننده و درمان آن

چكيده :

اصطلاح ميگرن ، به سردردهاي ضربان دار، دوره اي و يك طرفه اطلاق ميشود كه 72-2 ساعت طول مي كشند و نيز اغلب همراه با تهوع و استفراغ ميباشند. ميزان شيعه اين بيماري 15-10 درصد از جمعيت دنياي غرب را تشكيل ميدهد و در زنان 4 برابر مردان ميباشد. در سنيني پايين تر از 15 سالگي اين برتري وجود ندارد كه اين مسيله نمايانگر نقش عوامل هورموني در اين بيماري ميباشد. دهه هاي دوم و چهارم زندگي بيشترين درصد بيماران مبتلا به حملات ميگرني را به خود اختصاص داده ، 60 درصد اين بيماران نيز سابقه فاميلي دارند. ميگرن از نظر كلينكي به چهار صورت زير ديده ميشود: 1- ميگرن كلاسيك 2- ميگرن شايع 3- ميگرن عارضه دار 4- سردرد خوشه اي (كه اغلب كتب و مقالات پزشكي آنرا از سردرد ميگرني جدا مي دانند) دو خصوصيت عمده و بارز پاتوفيزيولوژيكي ميگرن عبارت از گرفتاري مشخص عروق غشاء مغزي داخل جمجمه اي و شريانهاي بزرگ مغزي و اختلال در ميزان ايندول آمين داخلي -HT( 5، سروتونين ) ميباشند. عوامل متعددي كه تا كنون در پاتوفيزيولوژي ميگرن عنوان شده ، هيچيك به اندازه -HT 15 اهميت ندارند....