كليدواژه زبان طبيعي :
زبان و زبانشناسي , دستور زبان فارسي , حافظ، شمس الدين محمد , تحليل سبكي , بررسي دستوري , بررسي آوايي , بررسي معنايي
چكيده :
در اين پژوهش با ديدي كلي به بررسي سبكي 50 غزل از ديوان حافظ پرداخته است . بررسي آوايي اين پژوهش نشان داد كه گرايش حافظ بيشتر به سوي استفاده از هجاي CV و بعد از آن هجاي CVC و سپس CVCC است . نتايج جدول خوشه هاي دو همخواني نشان داد كه بطور نسبي ميانگين خوشه هاي دو همخواني براي هر غزل 34 وقوع است . بيشترين تعداد وقوع مربوط به خوشه هايي است كه يك جزء آن سايشي و جزء ديگر انفجاري است . (با توجه به نحو توليد آواهاي سايشي پر واضح است كه اين نوع آوا در ارايه احساسات شاعرانه و بيان انديشه هاي ظريف بر ديگر طبقات همخواني مقدم است ). كمترين تعداد وقوع خوشه هاي دو همخواني مربوط به خوشه هايي است كه ازدوجزء غنه و دو جزء غنه - روان تشكيل شده اند. در مورد خوشه هاي سه همخواني نتايج نشان داد كه بالاترين درصدمربوط به گروه همخوانهاي سايشي - انفجاري - انفجاري و سپس گروه سايشي - انفجاري - سايشي است . همين پژوهش نشان داد كه در واژه هاي بسيط دو هجايي متشكل از 5 نوع طرح CV. CVCC CVC.CV CVC, CVCV CV, CVC و گرايش شاعر به طرح واكه اي CV.CV.CVC است .
