عنوان :
بررسي صوري و معنايي روندهاي تركيب و اشتقاق در شاهنامه فردوسي و امكانهاي بالقوه آن
پديدآورندگان :
ميلانيان هرمز نويسنده , دبيرمقدم محمد نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه تهران
كليدواژه زبان طبيعي :
بررسي معنايي , بررسي صوري , شاهنامه فردوسي , فردوسي ، ابوالقاسم , زبان فارسي , زبان و زبانشناسي , تركيب و اشتقاق
دامنه موضوعي :
علوم انساني , علوم انساني
چكيده :
پژوهشي كه به اين پايان نامه انجاميده است يك بررسي صوري يا روساختي و در عين حال معنايي تركيب و اشتقاق تركيب و اشتقاق است . پيكره زباني كه براي اين پژوهش در نظر گرفته شده شامل 210 صفحه از دفتر نخست "شاهنامه فردوسي "چاپ مسكو (1963) مي باشد كه زير نظر "ي . برتلس " تهيه شده است . اين پيكره زباني كه شعر است بيت به بيت خوانده شده و اسم هاي مشتق و مركب آن بيرون كشيده شده است . در اين پژوهش اسم مركب اسمي است كه ازدو واژه كه هر دو به تنهايي بكار مي روند تشكيل شده باشد. مفهومي كه اين دو واژه برروي هم بوجود مي آورند، بايد مفهومي جدا از معني هر يك از دو واژه تركيب شونده باشد. كسره اضافه اگر وجودداشته باشد، از بين برود. تكيه برروي آخرين هجاي واژه دوم قرار گيرد و آخر اينكه تركيب منتج كاربرد داشته باشد. تعريفي كه براي اسم مشتق در نظر گرفته شده اينست كه در آن حداقل يك تكواژ كه خود به تنهايي بكار رود و دست كم يك "وند" وجود داشته باشد. در اين پژوهش وندهاي اشتقاقي مورد نظر بوده است . وند اشتقاقي اولا ماهيت مقوله دستوري مورد نظر را عوض مي كند و ثانيا محدوديت كاربرد با اعضاء مقوله دارد.
