پديدآورندگان :
صادقي علي اشرف نويسنده , سجادي مهدي نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه تهران
كليدواژه زبان طبيعي :
واجشناسي زايشي , سنفورد . شين , زبان و زبانشناسي
دامنه موضوعي :
علوم انساني
چكيده :
اين رساله ترجمه فصل اول از كتاب "واجشناسي زايشي " اثر سنفورد ا. شين است . در اين كتاب نمايش گفتار بصورت يك رشته واحدهاي منقطع ، از مفروضات اساسي واجشناسي محسوب شده است . براي يك آواشناسي جهاني تنها هدف معقول توصيف آواهايي از يك زبان است كه دقيقا از نظر زبانشناختي در زبان انساني معتبر هستند. بدينوسيله بعنوان يك نظريه آوايي قادريم زبانهاي مختلف را با هم مقايسه نموده و وجوه تشابه و افتراق آنها را در يابيم . اساسي ترين بخش طبقه بندي آوايي انشعاب مصوت - صامت است . در ميان صامتها K/,t/P/ اصلي ترين صامتها هستند. دو پارامتر قدامي anterior و تيغه اي coronal براي طبقه بندي اين صامتها بكار برده مي شوند. آوها غالبا بر طبق ويژگيهاي طنين شان به آهنگين ها sonorants و گرفته ها obstruents طبقه بندي مي شوند. انسداديها، سايشي ها، مركبها، و روانهاي حنجره اي از گرفته ها و مصوتها، غنه ها، روانها و نيمه مصوتها از آهنگين ها محسوب مي شوند. تشابهات و تمايزات بين مصوتها و صامتها، با چهار ويژگي مي توانند تعيين شوند: آهنگين بودن ، هجايي بودن ، درجه انقباض و جايگاه توليد. سه مشخصه هجايي ، آهنگين و صامتي اين ويژگيها را در بر مي گيرد. دو مشخصه اول كارآمدتر هستند. ويژگي + هجايي ابزار اصلي عطف به مصوتها و صامتها است . چامسكي و هله براي تلفظ صامتها چهار جايگاه اصلي طبقه بندي كرده اند كه عبارتند از: لبي ، دنداني ، لثوي و نرمكامي .
