عنوان :
ترجمه از كتاب زبانشناسي ميداني
پديدآورندگان :
ذاكري حسين نويسنده , ثمره يدالله نويسنده
كليدواژه زبان طبيعي :
زبانشناسي ميداني , گويشور , زبان و زبانشناسي , سامارين
دامنه موضوعي :
علوم انساني
چكيده :
ترجمه بخشي از كتاب "زبانشناسي ميداني " اثر سامارين موضوع رساله حاضر است . روش بدست آوردن اطلاعات زباني ومطالعه پديده زباني را زبانشناسي ميداني مي گويند. زبانشناسي ميداني مستلزم وجود دو عامل گويشور و محقق زبانشناس مي باشد و مستقيم ترين راه براي اجراي تحقيق تماس شخصي است . گويشور منبع اطلاعات است و عوامل ارزيابي گفتار از طرف محقق در اختيار او گذاشته مي شود و ازاين جهت اين روش مطالعه زبان به نام روش گويشور و يا تماس مستقيم ناميده مي شود: زبانشناسي ميداني مي تواند براي برخي از هدفهاي مهم سودمند باشد از جمله : كسب اطلاعات اساسي درباره زبانهاي دنيا، ضرورت كار در محل پيشرفت زبانشناسي ، جمع آوري اطلاعات از علوم ديگري كه در ارتباط به با زبانشناسي مي باشند از جمله نژادشناسي ، انسان شناسي ، و غيره ، و بالاخره كاربرد عملي زبانشناسي براي امور انساني . زبانشناسي ميداني بايد از اختلاف ساختماني زبانها و بطور كلي علوم مختلف زبانشناسي آگاه باشد. در تحقيق ميداني هر قدر پرسشهاي زبانشناس مربوط به فرهنگي باشد كه مورد تحقيق است گويشور بيشتر به او علاقه مند مي شود. محقق زبانشناس بايدخود را در معرض كاربرد معمولي زبان قرار دهد.
