عنوان :
كند و كاوي در برنامه ريزي زبان فارسي نوشتاري
پديدآورندگان :
مخبر عباس نويسنده , حق شناس علي محمد نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه تهران
كليدواژه زبان طبيعي :
زبان فارسي نوشتاري , برنامه ريزي زباني , مشكلات زبان فارسي , تغيير الفبا , زبان و زبانشناسي
دامنه موضوعي :
علوم انساني
چكيده :
بحث اين رساله بررسي زبان فارسي نوشتاري در مقام يك ابزار ارتباطي و يك نهاد اجتماعي ، در جهت تشخيص مشكلات و افزايش كارايي آن از جنبه هاي اجتماعي ، اقتصادي و فرهنگي مي باشد. روش تحقيق در اين بررسي روش كتابخانه اي يا بررسي اسناد و مدارك مربوط به فعاليتهاي برنامه ريزي زباني و مصاحبه بوده و هدف از آن اثبات فرضيات زير مي باشد: زبان فارسي در حوزه هاي گوناگون واژه سازي ، خط، دستور زبان فارسي ، و نظام آموزش با مشكلات حدي مواجه است . اين مشكلات در شرايط كنوني با توجه به عواملي نظير: افزايش جمعيت كشور، گسترش آموزش همگاني و تعداد كثير دانش آموزان ، ورود سيل آساي واژگان و اصطلاحات علمي و فني زبانهاي اروپايي به زبان فارسي كيفيت تازه اي پيدا كرده و يافتن راه حلي براي آنها به يك ضرورت اجتماعي و اقتصادي تبديل شده است . راه حل كلي برخورد با اين مشكلات وجود تشكيلاتي سازمان يافته است كه تجارب جهاني را در اين زمينه گردآوري و نقد و بررسي كند و با عنايت به مشكلات زبان فارسي به جستجوي راه حلهايي ممكن براي آنها بپردازد. زبان فارسي از گذشته هاي بسيار دور با بعضي مشكلات زباني به ويژه در زمينه هاي واژگان و خط مواجه بوده است . قبل از انقلاب مشروطه ، نثر فارسي به مدت چندين قرن زير نفوذ زبان عربي قرار داشته و مخاطبان آن گروه محدود فرهيختگان بوده اند. در پي انقلاب مشروطه و كمي قبل و پس از آن ، به ويژه همراه با ورود صنعت چاپ به ايران گرايش ساده نويسي و پيراستن زبان از الفاظ و اصطلاحات منشيانه قوت گرفته و به نوعي نهضت ادبي در كشور تبديل شده است .