مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - روند تغيير در اندازه و تركيب نيروي انساني نواحي روستايي مازندران

چكيده :

بطور خلاصه ، در نواحي روستايي مازندران بين دو دوره ده ساله (1345-1355) و (1355-1365) تفاوت چنداني از نظر تغيير در ابعاد و اندازه نيروي انساني ديده نمي شود. با توجه به تغييراتي كه در ابعادي كل جمعيت و جمعيت در سنين فعاليت حاصل شده مي توان گفت كه عدم تناسب رشد نيروي انساني با رشد كل جمعيت در سنيني فعاليت در دوره دوم شديدتر شده است . در دوره اول ، حدود 55000 نفر به تعداد جمعيت فعال افزوده شده و در دوره دوم اندكي بيش از 60000 نفر و اين درحالي است كه ضريب رشد جمعيت فعال در دوره اول 1/18 درصد در سال و ضريب رشد كل جمعيت روستايي استان (بدون در نظر گرفتن تغيير محدوده هاي شهر و روستا)1/41 درصد در سال بوده است . حال آنكه در دوره دوم ضرايب مذكور به ترتيب 1/11 درصد 2/7 درصد در سال بوده . به اين ترتيب در دوره اول از كل افزايش جمعيت روستاهاي مازندران 26/12 درصد سهم جمعيت فعال بوده است ولي در دوره دوم اين سهم به 12/28 درصد تنزل يافته است . نتيجه چنين روندهايي تنها به افزايش شديد تربار تكفل (يا نسبت افراد سربار به جمعيت فعال ) بويژه در دوره دوم منجر شده است . بعبارت ديگر، نسبت و تعداد جمعيت فعال نواحي روستايي بموازت رشد جمعيت در سن كار افزوده نشده است كه ميتوان آن را حاكي از تاثير به مراتب بيشتر از عوامل غير جمعيتي در روند رشد جمعيت فعال دانست .