كليدواژه زبان طبيعي :
روش آموزش , دانش آموزان پسر , قدرت حل مسيله رياضي , كلاس پنجم ابتدايي , بخش روانشناسي تربيتي , شيراز
چكيده :
هدف تحقيق حاضر پژوهش در امر اثر روش تعليمي آموزش خود در بهبود تكليف درسي دانش آموزان است (جمع اعداد مخلوط) احساس نياز براي تحقيق در اين امر براساس شواهدي است كه دانش آموزان در مسايل رياضي بدون تامل و توجه به مسيله و داشتن استراتژي معين در حل مسايل اقدام مي نمايند و همين امر سبب شكست زياد آنها در رياضي مي شود. مشكلات دانش آموزان از طريق دو مطالعه مقدماتي مشخص گرديد در مطالعه اول كه مسايل و مشكلات دانش آموزان در حل مسايل رياضي از ديدگاه معلمان معين گرديد و مطالعه دوم بررسي كارنامه هاي دانش آموزان نشان داد كه 90/6 درصد دانش آموزان كلاس پنجم يك مدرسه تجديد بوده اند. اين تحقيق براساس مدل پنج مرحله اي آموزش خود ميكن بام وگودمن (1970) در مقايسه با روش مرسوم معلمين طرح و آماده گرديده در اين تحقيق رفتار بيش جنبي بعنوان يك متغير احتمالي كنترلي در سنجش ميزان توانايي حل مسيله در نظر گرفته شد. اين متغير بوسيله انجام تست خلاصه شده مقياس بندي كنر ويژه معلم در رفتار بيش جنبي كنترل گرديد. آزمودنيها در اين مطالعه 30 نفر دانش آموزان كلاس پنجم ابتدايي بودند كه در يك مدرسه ابتدايي شيراز تحصيل مي كردند و همه آنان براساس نصرات رياضي در حل مسايل رياضي ضعيف بودند. پس از اجراي تست كنر آنان به دو گروه 15 نفري بيش جنب و عادي تقسيم گرديدند. بعد آزمودنيها در دو گروه كنترل (گروه آموزش خود و گروه روش مرسوم معلم ) و يك گروه كنترل قرار داده شدند. ...