كليدواژه زبان طبيعي :
ايران , مطبوعات , گروههاي سياسي , استبداد , آزادي , مشاركت سياسي , حزبها , اپوزيسيون , مبارزه مسلحانه , بخش علوم سياسي , 1357-1320 , مبارزه غير علني
چكيده :
در ايران دهه 20 كه ابزار و نهادهاي مشاركت سياسي وجود دارند، گرايش به خشونت و تهديد سازمان سياسي كمتر است از دهه 40 كه راههاي مشاركت سياسي و نهادهاي جذب تقاضاها از سوي رژيم از بين رفته يا سركوب مي شوند. در دهه 20 احزاب سياسي در ايران به راحتي شكل مي گيرند، فعاليت مي كنند، در انتخابات مجلس شركت مي نمايند و وارد مجلس مي شوند و تقاضاهاي خود را مطرح مي كنند لذا ضرورتي به كاربرد خشونت و تهديد مسلحانه كمتر وجود دارد اما در دهه 40 احزاب و گروهها سياسي سركوب و منهدم مي شوند و ابزار مشاركت سياسي از بين برده مي شود و در نتيجه سازمان سياسي نشان مي دهد كه استعداد جذب تقاضاهاي مشاركت را ندارد. ...