عنوان :
سنجش كارايي در خواندن فارسي
پديدآورندگان :
رضايي جمال نويسنده , غضنفري آمنه نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه تهران
كليدواژه زبان طبيعي :
مهارت خواندن , خط فارسي , زبان فارسي , يادگيري خواندن , زبان و زبانشناسي
دامنه موضوعي :
علوم انساني
چكيده :
هدف از نگارش اين رساله پژوهشي است علمي درباره كارايي در خواندن فارسي . آنچه در اين بررسي مورد نظر است خواننده فارسي زبان ، خط فارسي و چگونگي متون فارسي مي باشد. به منظور اندازه گيري ميزان تاثير ويژگيهاي خط فارسي در خواندن آزموني از دانشجوايان دانشگاهي به عمل آمد. براي ارزشيابي و نتيجه گيري از آزمونهاي انجام شده دو شيوه متفاوت "روش تحليلي " و "روش منحني بسامد" بكار برده شد. در ارزيابي ميزان كارايي در خواندن دو عامل سرعت و درك مطلب مورد نظر بودند. براي بررسي هر يك از عوامل فوق لازم بود يكي را ثابت و ديگري را متغير بگيريم . براي تعيين ميزان كاهش سرعت خواندن در اثر ويژگيهاي خط فارسي عامل سرعت متغير و درك مطلب ثابت در نظر گرفته شد. نتيجه گيري كلي آزمونهاي بعمل آمده ثابت گردانيد كه ويژگي ننوشتن كسره اضافه درخط فارسي بيش از همه از سرعت خواندن مي كاهد و نسبت كاسته شدن سرعت در اثر عدم وجود حرف بزرگ كمترين ميزان را نشان مي دهد. تكيه در زبان فارسي گاه موجب اشكالاتي درخواندن مي شود. در بررسي عوامل غيرخطي موثر در خواندن نتايج زير بدست آمده است . 1) كودك تا سال پنجم دبستان مرحله يادگيري خواندن را پشت سر گذاشته است . مرحله يادگيري خواندن يا بلندخواني آغاز و ادامه مي يابد. كودك در ذهن خواني نيز مانند بلندخواني عمل مي نمايد. 2) از سال پنجم دبستان تفاوتهايي در حوزه بينايي دانش آموزان ديده مي شود.
