عنوان :
توصيف ساختمان گروه اسمي در زبان بلوچي لهجه مكوراني
پديدآورندگان :
يارمحمدي لطف الله نويسنده , حايري محمود نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه تهران
كليدواژه زبان طبيعي :
گويش مكوراني , ساختمان گروه اسمي , زبان بلوچي , زبان فارسي , زبان و زبانشناسي
دامنه موضوعي :
علوم انساني
چكيده :
رساله حاضر ساختمان گروه اسمي در زبان بلوچي را مورد پژوهش قرار داده است . در اين پژوهش بررسي با استفاده از مفاهيم موجود در تيوري واژگ - نحوي morpho-syntax اجزاي سازنده گروه اسمي از نقطه نظر ساخت و نقش مورد بررسي قرار گرفته اند. گروه اسمي در اين گويش به آن واحد نحوي گفته مي شود كه متشكل از يك واژه اصلي به نام "هسته " و چندين واژه اختياري به نام "وابسته " باشد. نشانه هاي صرفي اسم به دو گروه نشانه صرفي عام (شامل جنس و نكره ) و نشانه صرفي خاص (شامل معرفه خاص ) تقسيم مي شود. نشانه نكره ... به انتهاي اسم مورد نظر متصل مي گردد. در صورتيكه اسم نكره به صورت جمع باشد بجاي ... از واژه .... به معناي تعدادي استفاده مي شود كه قبل از اسم مي آيد. اسم در جايگاه هسته گروه اسمي داراي دو نشانه نحوي فاعلي و مفعولي است . نشانه فاعلي ... به فاعل اضافه مي گردد. اين كار در صورتي عملي است كه فعل جمله متعدي - نه لازم باشد.
