47358

بررسي ساختواژي اصطلاحات زبانشناسي در فارسي

حق شناس علي محمد نويسنده , جعفري نسيرين نويسنده

دانشگاه تهران

فوق ليسانس

78

1365

اصطلاحات زبانشناسي , روند واژه سازي , زبان فارسي , زبان و زبانشناسي , بررسي ساختواژي

علوم انساني

موضوع رساله حاضر شناخت ساختواژي زبان فارسي در چهار چوب اصطلاحات زبان شناسي است . اين پژوهش به منظور دستيابي به منظور به روند واژه سازي و شناخت هر چه بيشتر نظام ساختواژي زبان فارسي صورت گرفته است . در اين بررسي 1070 واژه عبارت زبانشناسي از كتب و مجلات مختلف جمع آوري و از جهات گوناگون مورد رسيدگي قرار گرفتند. اين پژوهش نشان داد كه اولا براي ساخت اصطلاحات زبانشناسي از امكانات صرفي و نحوي زبان فارسي استفاده شده است . ثانيا اين اصطلاحات باتوجه به ساخت ومفهوم اصلي اصطلاح ساخته شده و ثالثا از فرآيندهاي واژه سازي تركيب ، اشتقاق و تركيب - اشتقاق بهره برده شده است . در بررسي انجام شده در زمينه شناخت واژه ها با توجه به ريشه اصلي آنها جمعا 7 نوع ساخت تشخيص داده شده است كه عبارتند از: واژه هاي فارسي (نمودار، نوا، پايانه ، كم كوشي ) واژه هاي فارسي - عربي (محاسبه كردن ، گرايش ذهني )، واژه هاي عربي (مقوله ، نظريه ) واژه هاي انگليسي (نورم ، پي جين )، واژه هاي انگليسي عربي در ساخت فارسي (استراتژي - اداركي ، سيستم ارتباطي )، واژه هاي فارسي انگليسي (كدخواني ، ترجمه ماشيني ). تقسيمات ساختي اصلاحات نشان داده است كه 30+از كل واژه ها به صورت بسيط و بقيه به صورت مركب هستند. در كل اصطلاحات دو نوع تركيب اختصاص داده شده است كه عبارتند از: فرآيند تركيب مانند: دستوري بودن ، زير مجموعه ، لغت كور كه 12+از كل واژه هاي انتخاب شده به اين دسته تعلق دارند.

دانشگاه تهران

فارسي