عنوان :
زبانشناسي عملي : راهنماي بررسي گويشها
پديدآورندگان :
باطني محمدرضا نويسنده , عطاري لطيف نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه تهران
كليدواژه زبان طبيعي :
دستور زبان , زبان و زبانشناسي , ويژگي گويشور , زبانشناسي عملي , پيكره زباني , سامارين ، ويليام
دامنه موضوعي :
علوم انساني
چكيده :
رساله حاضر ترجمه كتاب "زبانشناسي عملي : راهنماي بررسي گويشها "اثر ويليام سامارين مي باشد. زبانشناسي عملي راهي براي بدست آوردن اطلاعات زباني و مطالعه پديده هاي آنست . در اين شاخه وجود دو عامل گويشور و پژوهشگر زباني ضروري است . گويشور منبع اطلاعات و ارزيابي كننده گفتارهايي است كه پژوهشگر در اختيار وي مي گذارد. از اينرو روش مطالعه زبان را روش "گويشور" و يا روش "تماس مستقيم " مي خوانند. پژوهشگر بايد از خود، از جامعه زباني و از گويشور بومي اطلاعاتي داشته باشد. وي بايد در زمينه آواشناسي توليدي ، روشهاي تجزيه و تحليل زباني (واجي ، دستوري ) و تا حدودي واژه نگاري آموزش ديده باشد. پژوهشگر جهت آماده كردن خود براي كار در محل بايد با فرهنگ مردمي كه قصد مطالعه زبانشان را دارد آشنا شود و از پيش برروي اين زبان و زبانهاي ديگري كه يا در رابطه بازبان مورد بررسي هستند و يا در همان ناحيه پيدا مي شوند كار كرده باشد. پذيرفته شدن در يك اجتماع ، حتي تحت بهترين شرايط ، بي آنكه از جانب پژوهشگر تلاشهايي شده باشد، امكان پذير نيست . او بايد خود را مانند فرد بي آزاري وانمود كند كه به هيچ وجه خطري براي شرايط موجود ايجادنمي كند. گويشور عضو مهم يك طرح زباني براي پژوهش در محل مي باشد پيكره زباني را نمي توان از هر شخصي در اجتماع بدست آورد. چگونگي طبقه بندي گويشوران مسيله اي است كه كاملا به خود گويشور بستگي ندارد، بلكه به شخصيت پژوهشگر و عوامل ديگر نيز مربوط مي شود. براي پژوهشگر لازم است تا گويشوراني را كه نماينده واقعي جامعه زباني هستند برگزيند.
