48079

بررسي شيوع عادات دهاني و اعمال پارافانكشنال در كودكان 11-7 ساله متعلق به خانواده هاي ايثارگران

غفاري روشنك نويسنده , رفيعيان محمود ياسايي نويسنده

فوق ليسانس

0

پزشكي رده پزشكي عادات دهاني اعمال پارافانكشنال كودكان خانواده هاي ايثارگران بيماريهاي دهان و دندان

عادات دهاني و الگوهاي آموخته شده انقباض عضلاني هستند كه ماهيت بسيار پيچيده اي دارند و از آنجايي كه دهان ناحيه اوليه و دايمي در بروز احساسات محسوب مي شود تحريك اين ناحيه ناخن مي تواند تسكين دهنده عمومي محسوب شود از آنجايي كه استرس و تروماهاي جنگ تحميلي مي تواند باعث آسيب پذير شدن ايثارگران و خانواده هاي آنها به طور غيرمستقيم شود شايد بتوان گفت كودكان متعلق به اين خانواده ها به عنوان گروه آسيب پذير استعداد بيشتري براي ابتلاء به عادات دهاني دارند. 1- شيوع عادات دهاني در كودكان خانواده ايثارگر بيشتر از كودكان غير ايثارگر بودو اكثر كودكان در سن 7 سالگي به انجام عادات دهاني روي آورده بودند. در ميان گروه مورد، كودكاني كه پدرانشان علاوه براينكه مدتي را در اسارات گذرانده بودند به گروه جانبازان هم تعلق داشتند. عادات دهاني را بيشتر از بقيه كودكان گروه و در نشان دادند و كودكان متعلق به خانواده هايي كه فقط آزاده بودند كمترين شيوع عادات دهاني را نشان دادند Mac pharlin . در سال 1985 چنين گزارش كرده كه مرگ فردي از اعضاي خانواه يا زخمي شدن يك از والدين به خطر آسيب پذيري بعدي كودكان مي انجامد Mayers . معتقد است كه كودكان به منظور كاهش فشارهاي رواني خود به عادات دهاني روي مي آورند بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه استرسهاي بعد از جنگ و اختلالات روحي و رواني ايثارگران سبب آسيب پذيري فرزندانشان و بروز مشكلات عاطفي و رفتاري در آنها شده در نتيجه اين كودكان عادات دهاني را بيشتر كنترل نشان مي دهند.

دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي و درماني شهيد صدوقي يزد

فارسي