عنوان :
انديكاسيونها و شرايط تجويز آنتي كواگولانت ها.
پديدآورندگان :
نجاتي نيره نويسنده , امين الاشرافي نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه تبريز، دانشكده پزشكي
كليدواژه زبان طبيعي :
رده پزشكي پزشكي داروهاي ضد انعقاد/ آنتي كواگولانت هاي خوراكي / آنتي كواگولانت تراپي / انديكاسيونها/ تشخيص .
چكيده :
داروهاي ضد انعقاد خون تقريبا 30 سال است كه به عالم طب وارد شده اند. انعقاد خون نتيجه يك سري واكنشهاي پيچيده است و در 3 مرحله اتفاق مي افتد: 1- مرحله تشكيل ترمبوپلاستين . 2- مرحله تبديل پروترمبين به ترومبين 3- مرحله تبديل آنزيمي فيبرينوژن به فيبرين كه بوسيله ترمبين كاتاليزه مي شود. هپارين از جمله مواد ضد انعقاد خون مي باشد. هپارين يك تركيب موكوپولي ساكاريد از گلوكز آمين سفات و گلوكورونيك اسيدبوده خواص عمده فيزيولوژيكي آن محدود به عمل آن در خون است . در هر سه مرحله انعقاد خون شركت مي كند. تجويز هپارين باعث ايجاد اختلال در سرعت سديمانتاسيون گلبولهاي قرمز نمي شود. هپارين به خودي خود از خون خارج مي گردد كه مقدار دفع آن از پلاسما بستگي به دوز دارو دارد. در موارد خونريزيهاي شديد يكي از آنتاگونيست هاي هپارين از جمله توليد بلو، پروتامين سلفات و هگذا دي مترين بروميد براي آنكه مكانيسم هاي هموستاز را به حد سالم برساند مورد استفاده قرار مي گيرد. كومارين و مشتقات آن تاثيرشان در روي انعقاد خون به علت تاثير آنها روي جريان خون نبوده بلكه بيشتر به علت دخالت در سنتز فاكتورهاي معمولي انعقاد است كه در كبد تهيه مي شود. از جمله عواملي كه در ميزان تاثير و مدت تاثير و فعاليت آنتي كواگولاني كومارين دخالت دارند عبارت از مقدار ويتامين K رژيم غذايي است . نارسايي كليه ، تب ، اسكوربوت باعث افزايش يا طولاني شدن حساسيت نسبت به آنتي كواگولانت مي شود. كومارين و ساير آنتي كواگولانتهاي خوراكي در تمايلات به خونريزي ، ديسكرازيهاي خوني ، ضايعات اولسراتيو گوارشي ، ديورتيكوليت ، كوليت ، آندوكارديت تحت حاد باكتريال ، سقط هاي درماني ، و چند بيماري ديگر كنترانديكه است . آسنوكومارين هم شروع اثرش مثل كومارين است . سيكلوكومارول ، فنن ديون )Phenindione( دي فناديون از جمله ضد انعقادهاي ديگري هستند كه در اين تحقيق به آنها اشاره شده است . ارزش داروهاي ضد انعقاد را از روي تاثير آنها بر روي ترومبوز قضاوت مي كنند نه تاثير آن در روي انعقاد خون . انديكاسيون داروهاي ضد انعقاد عبارتند از: 1- انفاركت وس ميوكارد 2- آنژين صدري 3- روماتيسم قلبي 4- بيماريهاي عروق مغزي 5- آمبولي و ترومبوز وريدي . براي اثر سريع هپارين بهتر است ولي اگر آنتي كواگولانت تراپي بايد بيش از 2-1 روز ادامه پيدا كند آنتي كواگولانت خوراكي ترجيح دارد. هيچوقت نبايد يك درمان ضد انعقادي طولاني را به طور ناگهاني قطع كرد مگر در موارديكه حتما ايجاب مي كند مثلا خونريزيها بنابرين اين درمان را بايد بتدريج قطع كرد.