مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - كنكيناو آلكالوييد هاي آن .

چكيده :

كنكينا گياهي است دو لپه از تيره روبياسه از جنس سنكونه . اين تقسيم بندي را گياه شناس معروف سويدي لينه براي آن قايل شد و به وسيله كندامين مورد مطالعه قرار گرفت . اين گياه در 1638 توسط خانم فرمانرواي پرو به عنوان ضد تب معرفي گرديد واز اين تاريخ وارد تراپوتيك شده منشا آن آمريكاي جنوبي است ودر آنجا به طور وحشي مي رويد. ولي امروزه در اغلب نقاط از قبيل هندوچين ماداگاسكار، الجزيره ، جاوه و غيره به صورت اهلي زياد است . كركس فرانسه سه نوع قرمز- خاكستري - زرد براي آن قايل شده است گونه هاي آن بسيار متنوع بخصوص كنكيناهاي دورگه زيادي وجود دارد كه آلكالوييد قابل ملاحظه ندارند. بدينواسطه گونه هايي كه از نظر آلكالوييد مورد توجه اند كدكس قبول كرد و با ذكر شكل ظاهري طعم و خواص تشريحي هر يك را در يكي از اين اقسام قرار داده وآن را به عنوان افيسينال قبول نموده است . جهت شناسايي پوستهاي كنكينا بعد از در نظر گرفتن شكل ظاهري به آزمايشات ميكرسكپي وشيميايي مي پردازند. در چهار نمونه پوست كه انتخاب شد و با آن آزمايشات كمي و كيفي و ميكروسكپي را انجام داده اند. شرح كامل در رساله آمده است . نتيجه به اين ترتيب بود كه مقدار آلكالوييد تام در نمونه اول و دوم 48 و36 در هزار و مقدار سلفات دوكنين اين دو نمونه 16 و 11 در هزار بوده است بنابراين داراي آلكالوييد قابل توجه اند. از آزمايشات ميكرسكپي وجود مستطيل هاي پريدرميك و سلولهاي دو رديفي پشت سر هم نشان مي دهد. كه پوست نمونه دو رگه اي از سنكوناكاليسايا و سوكسي روبرا به هر حال جنس مرغول و در نمونه سوم و چهارم آلكالوييد كم بوده ونوع پست به شمار مي رود. لذا دونمونه اول ودوم جهت استعمالات دارويي و نمونه سوم و چهارم به مناسبت طعم تلخ در مشروبسازي و تهيه ورموت بكار مي رود. امروزه پوست و پودر كنكينا چندان در تداوي وارد ني گردد و فقط به منظور استحصالات دارويي است ولي آلكالوييدهاي كنكينا بخصوص كنين واملاح آن به اهميت خود باقي است با وجود پيشرفتها و اكتشافات جديد در داروهاي ضد انگل از اهميت كنين بر عليه انگل مالاريا كاسته نشده است . امروزه املاح كنين به اشكال مختلف دارويي و متدهاي مخصوص به تنهايي يامخلوط با داروهاي ديگر درمداواي بيماران تجويز مي شود.