عنوان :
بيهوشي در بيماران اورميك .
پديدآورندگان :
فتحي نويسنده , علوي محمد نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه تبريز، دانشكده پزشكي
كليدواژه زبان طبيعي :
رده پزشكي پزشكي بيهوشي در بيماران اورميك
چكيده :
اورمي معمولا به سندرمي اطلاق ميشود كه در اثر نارسايي كليه حاصل ميگردد و تظاهراتش گوناگون ميباشد گاهي نارسايي كليوي در بيماران قبل از اينكه تحت عمل جراحي قرار گيرند بوجود ميايد. گر چه ممكن است اورمي مربوط به فاكتور خارج كليوي بوده اما غالبا همراه با سندرم نفرون تحتاني )Lower nephro syndrome( ميباشد. وقتيكه نارسايي كليوي از مدت كوتاهي قبل ايجاد شده باشد تا آنجايي كه مربوط به بيهوشي باشد مساله مهمي نيست . اما نارسايي كليوي مزمن كه همراه با اورمي باشد مساله دشوار در بيهوشي ميباشد. كوما، تشنج و اسيدوز سه فاكتور مهم اورمي بوده كه به آنستزي مربوط است . استوماتيت و زخم دهان از اين نقطه نظر كه بايد لارنگوسكپي كرده و Airway بكار برد حايز اهميت است . از مصرف داروهايي نظير تيوپنتال )Thiopental( بايستي اجتناب كرد زيرا باعث دپرسيون تنفسي و Somnolence طولاني ميگردد. مصرف فلوتان نيز در بيماران اورميك صحيح نيست زيرا فشار خون را ساقط مينايد. و از اين راه به ازياد اورمي كمك ميكند. سيكلوپروپان و اتيلن با اكسيژن كم ضررترين گاز ميباشد. زيرا كه آسيلوز را زياد نمي كند. آنستزي لوكال اگر به كار رود و چنانچه جراح بتواند بدون ناراحتي به كار خود ادامه دهد طريقه خوبي است . هر دو يا تكنيكي كه باعث ازدياد اسيدوز گردد. بايد به شدت اجتناب ورزيد. كلروفروم اتيل كلرايد ياتري كلروراتيلن نبايستي مصرف شود با تكنيك هاييكه نتوان اكسيژناسيون كافي انجام داد و يا اينكه CO2 را كنترل كرد نبايستي بكار برد شل كننده هاي عضلاني كنترانديكه اند.