چكيده :
سزارين عبارت است از خارج كردن جنين به هر علتي كه زايمان از راه واژينال مقدور نباشد. وسيله برشي كه در جدار شكم و ديواره رحم داده مي شود. تمام عفونتهاي دستگاه تناسلي را كه بعد از سقط زايمان طبيعي يا غير طبيعي ايجاد شوند عفونتهاي نفاسي گويند. تمام ميكربهاي بيماري زاي انساني مي تواند عفونتهاي نفاسي را ايجاد نمايند. بعلت اينكه مهمترين اصل در تقليل عفونتهاي لگن و بلاخص پرتيونيت منتشر بعد از سزارين هماناپيشگيري از عفونت و جلوگيري از شيوع و ازدياد آن است بنابرين بايستي روي عوامل مستعد كننده آن تكيه بسيار نموده علايم پرتيوينيت بعد از سزارين از نظر آسيب شناسي درست مشابه پرتيونيت هاي جراحي است . عدم رفع گاز و مدفوع ، تب بالا بهم خوردن آب و الكتروليت هاي بدن مثل تمام پرتيونيت هاي حاد مشاهده ميگردد. اصول درماني شامل موارد زير است . 1 - درمان اختصاصي شامل آنتي بيوتيك تراپي و كشت ميكروب درماني 2 - درمان زمينه اي ( اصلاح مقدار خون مايعات و الكتروليت هاي مورد نياز بدن ) 3 - درمان تخفيف علايم شامل انواع داروهاي ضد درد و ضد هيجان و خواب آور. راههاي معالجه خونريزي بعد از سزارين تقريبا همان طريق معالجه خونريزيهاي بعد از زايمان طبيعي مي باشد.