49631

درمان سل ريوي .

انزابي نويسنده , تديني داريوش نويسنده

دانشگاه آذرآبادگان ، دانشكده پزشكي

دكتري

44

1353

رده پزشكي پزشكي سل ريوي / شيمي درماني سل .

هدف از اين تحقيق بررسي بيماري سل و راههاي درمان آن بوسيلهء داروهاي ضد سل مي باشد. بيماري سل بيماري است كه ازفقر ناشي مي شود در كشورهاي پيشرفته تا حد زيادي اين بيماري مهار شده است . با پيدايش خاصيت ضد سلي استرپتومايسيني ، از آنها براي درمان استفاده شد ولي به خاطر مسيله مقاومت باسيلها كه در سل ريوي به مقدار زيادي وجود داري استفاده از چند دارو با هم تجويز مي شود كه در نتيجه مقاومت باسيلها كم شده و تاثير دارو بيشتر مي شود. امروزه در درمان سل از دو دسته داروهاي 1- طراز اول 2- طراز دوم استفاده مي شود كه گروه اول حامل ايزو نيازيد - استرپتومايسين - ريفامپين - اتامبوتول - پاس مي باشد كه داراي عوارض كمتري هستند و دسته دوم با داروهاي طراز دوم با داروهاي فرعي در درمان مجدد بكار مي رود و شامل بقيه داروهاي ضد سل است و عوارض بيشتري دارند كه در تحقيق اخير به خاصيت هر يك از اين داروها، مكانيسم اثرو جذب و اثرات سمي آنها و مقدار داروي مصرفي و واكنشهاي حساسيتي بدن نسبت به اين داروها اشاره شده است . در مصرف همهء اين داروها با درصدهاي متفاوت ، بدن حساسيت نشان مي دهد كه با مشاهدهء حساسيت بايد مصرف دارو كم شود سل دو مرحلهء درمان دارد 1- مرحلهء فعال كه از دو يا چند داروي ضد سل استفاده مي شود. اين مرحله زماني تمام مي شود كه سه ماه از منفي شدن خلط بگذرد. 2- مرحله ء حذف كننده : وقتي شروع مي شود كه مرحله ء فعال كنترل شده باشد. در پايان اين تحقيق برنامه ء دارويي مفيد براي بيماران سل توضيح داده شده است .

1-1

فارسي