49821

تاريخ جراحي سير و تكامل آن

مجتهدي علي اكبر نويسنده , يگانه جهانگير نويسنده

تبريز

دكتري

35

1344

رده پزشكي پزشكي تاريخ پزشكي تاريخ جراحي سير تكامل تاريخ جراحي

يكي از معالجات عجيب كه در ازمنه قديم معمول بوده شكافتن جمجمه است نميتوان گفت اين عمل جراحي از كي معمول شده است ولي مسلم است كه اينعمل درتمامي ممالك اروپا - برتيانيا و پرو معمول بوده است . آزتك ها )Aztecs ( كه يك تمدن قديمي درمكزيك داشتند به فن شكسته بندي آشنا بودند و اسباب جراحي مثل اره هاي استخواني ياسنگي براي بريدن دست يا پاي مصدوم داشتند . طب مصريهادر تاريخ دوهزار سال قبل از ميلاد به اوج و عظمت خود رسيد در مصر تومورهاو پوليپ ها توسط جراحان برداشته مي شد . استخوان هاي شكسته راشكسته بندي مي كردند و زخمها را مي سوزاندند در ايران قديم براي پرداختن به پيشه جراحي لازم بوده داوطلب ابتدا سه نفر كافر را عمل كند و اگر اين سه عمل رابا موفقيت انجام داد مي توانست روي اشخاص متدين هم عمل جراحي راانجام دهد . هند وها جراحان خوبي بودند و در كتب مقدس هندي يكصد وبيست نوع اسباب جراحي شرح داده شده است . آنها خيلي ازعملهاي جراحي را انجام مي دادند منجمله بيرون آوردن آب مرواريد ازچشم - هنديها درجراحي پلاستيك يعني جراحي ترميمي خيلي ماهر بودند و يكي ازموارد تخصص آنها درست كردن بيني تازه براي اشخاص بود . بزرگترين نويسنده كتب پزشكي روم سلسوس بود درجراحي سلسوس خيلي جلوتر از بقراط رفته است . او عمل لوزتين رادقيقا بيان كرد د رصورتي كه قبل از اولوزيتن راباانگشتان بيرون مي آورند . همچنين عمل پوليپ بيني را بيان كرده و كيفيت تحكيم دندانهاي لق را با سيم طلايي شرح داده و يكنوع آيينه دندانسازي اختراع نموده است . نقاط مخصوص شكم براي تشخيص فتق - عمل آب مرواريد چشم و حتي عمل غده درقيه را شرح داده شده است . عمل سزارين يعني بيرون آوردن طفل زنده با شكافتن شكم در تاليفات سلسوس شرح داده شده است .درخشانترين نام در پزشكي اسلامي ابو علي سيناي ايراني است كه السنه غربي او را آوبسينا ناميده اند اختراع باروت باعث شد كه معالجه زخمهاي اسلحه گرم قسمت مهم جراحي نظامي را تشكيل دهد . بديهي است كه جراحي در اعصار قديم حتي د رقرون پيش از تاريخ وجود داشته و هميشه زخمها را مي بستند دست و پاي شكسته را تخته بندي مي كردند و استخوان سر رامي شكافتند.

1-1

فارسي