چكيده :
در قرن 19 قبل از ميلاد يكي از پادشاهان بين النهرين به نام همورايي يك لوحه سنگي از خود به يادگار گذارده كه قوانين جاري در آن ثبت شده كه يك قسمت از آن راجع به وظايف اطباء و جراحان بوده و چند ماده ديگر از قانون حق العلاج پزشك را معين مي كند لازمست افراد يك مملكت در مقابل مرض بيمه گردند كارهاييكه براي جبران ضررهاي بيماري انجام مي شود بيمه اجتماعي مي گويند. از قديم براي بيماران مستمند سازمان هاي خيريه وجود داشت و از بيماران بي چيز دستگيري مي كردند. كمك كردن به فقرا و از كارافتاده ها و معالجه بيماران و دردمندان از طرف ملل متمدن قبول شده اند و بعضي اوقات خرج آنرا دولت از عوايد عمومي تامين مي كند. براي اصلاح سازمان درماني و بهداشتي كشور پيشنهاد مي شود رابطه پولي بين بيمار - طبيب و داروساز و داروفروش و آزمايشگاهها قطع و استفاده بيماران از تمام وسايل درماني و آزمايشگاهي و جراحي و حتي دارويي بطور رايگان باشد و همچنين بيمه ملي اجرا شود و مردم با پرداختن مقداري از درآمد سرانه ، خود را در مقابل بيماري و سوانح ناشي از كار - پيري و بيكاري و غيره بيمه نمايند.
