چكيده :
ديابت قندي يك اختلال متابوليسم كربوهيدراتي است كه با هيپوگليسمي و گليكوزوري مشخص ميشود و همراه با اختلال مكانيسم طبيعي انسولين ميباشد بيماري مزبور عبارت از آب شدن گوشت و اندامها درادرار ميباشد. ديابت در فرهنگ يوناني از كلمه سيفون مشتق شده است واين رابه علت پلي اوري و پلي ديپسي به آن اطلاق كرده اند. شيريني ادرار اولين بار در قرن پنجم توسط ساستوراتا تشخيص داده شده است . از زمانيكه انسولين دردسترس پزشك قرار گرفته مرگ و مير كلي از ديابت افزوده شده است . از نظر شيوع : ديابت در هر سني امكان بروز دارد ولي حداكثر شيوع آن در دهه پنجم و ششم عمر است . ديابت در سنين بين 40-60 سالگي اتفاق ميفتد - زنان بيشتراز مردان به اين مرض مبتلا مي شوند. ديابت قندي به 2 صورت در بالين بيماران تظاهر ميكند: 1- ديابت ثانوي 2- ديابت اوليه كه روي زمينه ارثي تظاهر ميكند. از علل ديابت پانكراس چاقي - ارث - عفونت و عوامل ايمنولوژيك نژاد و اختلالات دستگاه عصبي متابوليسم كربوهيدرات در كبد ونسج چربي و نسج عضلاني انجام ميگيرد. فيزيوپاتولوژي علايم ديابتي : دفع گلوكز از راه ادرار در بيماران ديابتي - آثار اسموتيك هيپرگليسمي و... فيزيوپاتولوژي عوارض ديابت : آرتريواسكلروز - پاتوژني .
