عنوان :
قلبيت هاي زايماني .
پديدآورندگان :
رفيع رسول نويسنده , منصور پروين نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه تبريز، دانشكده پزشكي
كليدواژه زبان طبيعي :
رده پزشكي پزشكي عوارض قلبي و عروقي در حاملگي / قلبيت هاي زايماني .
چكيده :
عوارض قلبي و عروقي در حاملگي را مي توان به دو دسته بزرگ تقسيم نمود و در نزد دو گروه آن را مورد بررسي و مطالعه قرار داد. 1- آنهايي كه دچار عوارض قلبي يا عروقي هستند و در اثر زايمان يا حاملگي اين عوارض اشتداد مي يابد. 2- آنهايي كه از سلامت نسبي برخوردارند و حاملگي در آنها عوارضي از قبيل آمبولي ترمبوفلبيت و غيره را به وجود مي آورد. در مورد دسته اول مي توان كليه والولوپايتها و نارساييهاي قلبي را در نظر گرفت و در مورد دسته دوم بيماري هايي نظير آمبولي ريوي وارس و ترومبوفلبيت را مطرح كرد. فلبيت حاملگي پيش زنان آبستن با ابتلا قسمت وسيعي از وريدهاي عمقي لگن يا اعضا تحتاني مشخص مي شود. در اين تعريف نبايد فلبيت هاي واريكوزراك ترومبوفلبيت واقعي هستند گنجانيد زيرا اين نوع فلبيت ها در چند قسمت از وريدهاي واريكوز سطحي لوكاليزه مي گردند. گروهي از بيماران به تعداد 14 نفر از ميان يكسري 404 نفري بيماران با تظاهرات مختلف ترومبوفلبيت حاد و عوارض آن انتخاب گرديدند. علت آنكه در اين گروه عليرغم معالجه كامل با داروهاي مهاركننده پروترومبين بيماري پيشرفت كرد و با اينكه جواب مناسبي بدان نداد با وجود آنكه تعداد بيماران محدود بود ولي فرصت بسيار مناسبي از نظر مقايسه اثرات درماني هپارين با داروهاي پايين آورنده پروترومبين به دست مي داد. سه تن از بيماران در عين حال كه با داروهاي مهاركننده پروترومبين معالجه مي شدند دچار هماتوري و هموپتيزي شدند و بيماري ترومبوآمبوليك وريدي آنها نيز در حال پيشرفت بود بعد از آنكه معالجه تغيير داده شد و هپارين درماني شروع شد عكس العمل مناسبي در مدت نسبتا كوتاه و تقريبا در عرض 24 ساعت مشاهده گرديد و بيماراني كه با درمان قبلي خونريزي مي كردند با دريافت هپارين خونريزيشان قطع گرديد. دلايل ممكنه براي مزيت و برتري هپارين بر داروهاي پايين آورنده پروترومبين در معالجه ترومبوفلبيت در سايه مطالعات اخير بحث شده است . در انتهاي اين تحقيق چند نمونه اوبسرواسيون نيز مطرح شده است .
