51122

( فلبيت هاي زايماني ) علل - علايم - پيشگيري - درمان .

حميديه نويسنده , تقي پور صفر نويسنده

دانشگاه تبريز، دانشكده پزشكي و داروسازي و آموزشگاه عالي پرستاري

دكترا

30

1345

فلبيت هاي زايماني در اثر گرفتگي وريدهاي اندام تحتاني بوسيله ترومبوز ايجاد مي شوند. مباني و اساس تشخيص آنها عبارتند از 1- درد در اندام مبتلا 2- ادم برجسته شدن وريدهاي سطحي تا كيكاردي 3- حساس شدن پشت ساق پا مثبت شدن علامت .Homans ضايعات تروماتيك زايماني اعمال جراحي در ضمن زايمان و هنگام خروج بچه تمام خونريزي ها مخصوصا خونريزي هاي جفت سرراهي سقط ركود خون در اثر بستري شدن ممتد يا بيحركت بودن طولاني عضو از عوامل عمده مسبب بيماري است . بعضي شرايط پاتولوژيك مخصوصا نارسايي قلب و ميوماتوز رحمي نيز اين بيماري ديده مي شود. درمان با روشهاي زير امكان پذير است : 1- ضد انعقادها (هپارين - ديكومارول ...) به محض اينكه تشخيص ترومبوز وريدي داده شد بايد مصرف شود قبلا ضروري است زمان پروترومبين را اندازه بگيرند بهتر است يكي دو روز اول هپارين بعدا از ديكومارولها استفاده شود. 2- بستن وريد - در مواردي كه داروهاي ضد انعقاد به علت استعداد به خونريزي و وجود زخم و غيره كنترانديكه اند بستن وريد بايد عملي شود. پاي بيمار بايد بالاتر از سر بوده ساق پا سفت بانداژ شود به محض اينكه بيمار تحت درمان دارويي قرار گرفت بايد عضو مبتلا را حركت دهد و به محض رفع درد راه رفتن را شروع كند. در انتهاي اين تحقيق چند نمونه اوبسرواسيون نيز مطرح شده است .

1-1

فارسي