عنوان :
پيوند استخواني و استعمال آن در بيماران استيوميليتي .
پديدآورندگان :
شربيانلو جليل نويسنده , امين سبحاني محمدعلي نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه علوم پزشكي تبريز، دانشكده پزشكي
كليدواژه زبان طبيعي :
رده پزشكي پزشكي پيوند استخوان / استيوميليت .
چكيده :
برداشتن استخوان از يك محل و پيوند آن به محل ديگر يكي از روشهاي جراحي رايج مي باشد. اين اسامي در موردانواع پيوندهاي استخواني استعمال مي شود: اتوگرافت - ايزوگرافت - آلوگرافت - گزنوگرافت - اورتوتوپيك - و هتروتوپيك متدهاي بكاررفته در درمان فكتهاي استيوميليتي عبارت اند از: سوسريزاسيون - پيوند عضلاني - پيوند پريوستيال - پيوند پوستي - دلمه خون اتوژن و آنتي بيوتيك - كلاژن . در درمان نيز استفاده از پيوند استخوان اتولوگ در درمان استيوميليت - استفاده از پيوند استخوان اسفنجي در درمان استيوميليت و انديكاسيون پيوندهاي اسفنجي در درمان استيوميليت ، كاربرد دارد. درمان فيزيكي بستگي به محل گرافت دارد. امكان تحمل وزن بستگي به پيشرفت راديولوژيكي و نحوه گرفتن پيوند دارد. وضعيت زخم جراحي و بافت نرم مجاور و شمارش لكوسيتي و ESR نشانه هاي مهمي درباره نتيجه عفونت درمان شده توسط جراحي به شمار مي روند. تحمل وزن وقتي حاصل مي شود كه پيوند شكل راديولوژيكي استخوان متخلخل نرمال را بخود بگيرد.
