چكيده :
فورسپس مامايي اسبابي است كه براي خروج جنين از تنگي هاي لگن مادر و بيرون آوردن آن به كار ميرود بدون اينكه صدمه اي به اعضاي لگن مادر وارد آيد. در بعضي موارد اشكالاتي درزايمان پيش مي آيد كه ممكن است از طرف مادر يا بچه باشد كه عمل زايمان دشوار ميگردد. لذا براي نجات هر دو و سهولت زايمان متوسل به استعمال فورسپس ميشوند. انديكاسيونهاي مختلف براي استعمال فورسپس مي توان در نظر گرفت كه به دو دسته انديكاسيونهاي مادر و انديكاسيونهاي جنيني تقسيم مي شوند انديكاسيونهاي مادري كه سبب استفاده از فورسپس مي شود عبارتند از: بيماريهاي قلبي ، توبوكولز، سندرم كليوي هيپرتانسيون ، اكلامپسي ، اشكالات زايماني مربوط به مادر، كه مربوط به رحم و لگن مادر مي شود. انديكاسيونهاي جنيني عبارتند از: تغييرات نبض جنين ، ازديا وزن جنين ، هيدروسفالي و ازدياد حجم بدن بچه ، دفع مدفوع توسط بچه در شكم مادر، كوتاهي بند ناف ، پروسيداني بند ناف كه در تمام اين موارد بايد از فورسپس استفاده كرد. استفاده از فورسپس عوارضي نيز دارد كه شامل عوارض مادري و عوارض بچه مي باشد كه عوارض مادر شامل ضايعات استخواني و مفاصل لگن ، عفونت ، جراحات استخوان كوكسيكي ، پارگي پرينه ، پارگي رحم ، ضايعات اورترومثانه ، ضايعات ركتوم عوارض بچه شامل زخم هاي سر و صورت ، حماتوم هاي زير جلدي در نواحي سر و صورت ، عوارض عصبي بخصوص فلج فاميال هموراژي سربرال ، شكستگي استخوان هاي جمجمه ، جراحات عضله استرنوكلوييد و ماستوييدين ، ضايعات چشمي مي باشد. در پايان تحقيق شرح حال 3 مورد از حاملگيهايي كه از فورسپس استفاده شده اشاره گرديده است .
