عنوان :
بررسي شكستگيهاي كف اربيت و استخوان زايگوما در بيماران بستري شده در بخش گوش و حلق و بيني بيمارستان امام خميني تبريز در طي سالهاي 76-73.
پديدآورندگان :
امين فر مهدي نويسنده , مهرافزان اكبر نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه علوم پزشكي تبريز، دانشكده پزشكي
رشته :
دكتراي تخصصي گوش و حلق و بيني
كليدواژه زبان طبيعي :
رده پزشكي پزشكي شكستگيها/ كف اربيت / استخوان زايگوما/ تروما.
چكيده :
اين تحقيق در مورد 54 بيمار بستري در عرض سه سال به علت شكستگي هاي كف اربيت و زايگوما مي باشد. اكثر قريب به اتفاق بيماران مذكر و سن متوسط آنها 32 سال و شايع ترين علامت اوليه در موقع بستري اكيموز دور اربيت بوده و اكثر شكستگي ها در طرف چپ صورت بودند. 12 بيمار شكستگي كف اربيت يا بدون شكستگي كناره تحتاني داشتند. 8 مورد شكستگي توام كف و كناره تحتاني اربيت را دارا بودند. شايع ترين علت تروما در گروه اول زمين خوردن يا سقوط. دوم ناشي از مسابقه ورزشي (فوتبال ) تشكيل ميداد. شايع ترين شكستگي مجزاي كف اربيت محدوديت حركات چشم و دوبيني و در مورد شكستگي توام كف و كناره تحتاني اربيت ، اكيموز دور اربيتبود. ترميم دفكت كف اربيت در بيشتر مواقع با گرفت استخواني از ديوار قدامي سينوس ماگزيلا و در موارد كمي با استفاده از ورقه سيلاستيك انجام گرفته است . 42 بيمار شكستگي زايگوما بدون نقص كف اربيت داشتند كه اين گروه در متن تحقيق تحت عنوان شكستگي هاي زايگوما آورده شده است . شايع ترين علت اكيموز دور اربيت بود شايع ترين نوع شكستگي زايگوما بدون نقص كف اربيت را شكستگي مجزاي قوس زايگوما تشكيل ميداد.
