عنوان :
بررسي پايداري سازه بومي نگهداشت آب (آب انبار) در منطقه لارستان فارس
پديدآورندگان :
شاه ولي منصور نويسنده , شيراني مصيب نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه شيراز
كليدواژه زبان طبيعي :
آب انبار نگهداشت آب سازه بومي آبياري كشاورزي رده كشاورزي
چكيده :
در ايران كمي بارندگي از يك سو و پراكنش نامناسب آن از سوي ديگر موجب دو بحران جدي ، سيل و خشكسالي تواما در يك سال مي گردد. در چنين شرايطي تامين آب براي پاسخگويي به نيازهاي نسل كنوني و آينده ضروري است . دراين راستا ايرانيان از گذشته دور براي رفع بحرانهاي مذكور روشهاي مختلفي را براي تامين آب ابداع كرده اند. براي مثال در مناطق جنوبي كشور مردم لارستان با ساختن آب انبار برمشكل كمبود آب و شوري آن غلبه كرده اند. اما اين سوال وجود دارد كه آيا شيوه هاي بومي آنها براي نگهداشت آب براي ادامه فعاليتهاي مردم اين منطقه در بلند مدت مناسب هستندŒ براي پاسخ به اين پرسش پژوهش حاضر از ديدگاه پايداري بهره گرفت . در اين ديدگاه منابع آب كه از نظر زيست محيطي غيرمخرب ، از نظر اقتصادي با صرف و از نظر اجتماعي شرايط مناسبي را براي مردم فراهم آورند، پايدار مي باشند. هدف كلي اين پژوهش بررسي پايداري سازه بومي نگهداشت آب ، يعني آب انبار بوده است كه با روش پيمايش انجام گرفت . در اين روش 97 نفر بهره بردار به روش طبقه بندي تصادفي انتخاب گرديدند و با پرسش هاي باز و بسته مصاحبه شدند. نتايج نشان داد كه آب انبارها از نظر اجتماعي اقتصادي و فني زيست محيطي در شرايط پايداري قرار دارند و وجود آنان با فرهنگ خاصي در منطقه هموار است .
