52526

بررسي خودكشي هاي منجر به فوت در سطح استان آذربايجانشرقي بين الهاي 77-75 در مركز پزشكي قانوني استان .

لطف اللهي اشرف نويسنده , رازي ، احد و محقق ، عليرضا و مالك ، ايوب نويسنده

دكتراي پزشكي عمومي

134

رده پزشكي پزشكي خودكشي / فوت / آذربايجان شرقي / پزشكي قانوني .

در اين مطالعه خودكشي هاي منجر به فوت بين سالهاي 77-75 در سطح استان آذربايجانشرقي ازروي پرونده هاي بايگاني شده درپزشكي قانوني بررسي شده است . نتايج حاصل از اين بررسي نشان ميدهد: در سال 75 تعداد 105 مورد خودكشي رخ داده است كه بر اين اساس ميزان بروز خودكشي در سطح استان آذربايجانشرقي در جمعيت كلي 3/1 در هر صد هزار نفر با تفكيك جنسيت در مرد و زن به ترتيب 4/1و2/1 درهر صد هزار نفر مي باشد. بيشترين ميزان خودكشي مربوط به گروه سني 30-21 ساله بود كه 30/4 درصد كل خودكشي هاي منجر به فوت را تشكيل ميدهد و كمترين ميزان مربوط به گروه سني 40-31 ساله كه 3/8 موارد را شامل مي شود. حداكثر سن در ميان قربانيان 85 سال و حداقل سن 15 سال و ميانگين سني 35/3 سال بود. از لحاظ وضعيت زناشويي (26 ) متاهلين بيشتر از مجردين خودكشي موفق داشتند. از لحاظ روش اقدام بيشترين روش بكار برده شده در سال 1375 مسموميت با سموم نباتي (45/7 ). در 11/4 موارد سابقه رواني مثبت بود. از لحاظ اقتصادي در 40 موارد مشخص شده بود كه از اين 40 ، 24/7 وضعيت اقتصادي پايين داشتند. بيشترين خودكشي ها در فصل تابستان (31/4 ) موارد رخ داده بود. بيشترين انگيزه خودكشي اختلالات رواني (15/4 ) و بعد از آن اختلافات خانوادگي 6/6 بود. آمارهاي مربوط به سال 75 و 76 نيز گردآوري و ارايه شده است . نتايج و نمودارها براي هر سال بطور جداگانه بررسي شده است .

1-1

فارسي