عنوان :
بررسي روابط سياسي و اقتصادي و فرهنگي ايران و چين در زمان شاهرخ تيموري 850-808 ه .ق
پديدآورندگان :
بحراني پور علي نويسنده , فروزاني ابوالقاسم نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه شيراز
كليدواژه زبان طبيعي :
ايران چين روابط سياسي روابط فرهنگي روابط اقتصادي تيموري ، شاهرخ جاده ادويه جاده ابريشم يونگ لو مينگ دوره اسلامي تاريخ رده علوم انساني
چكيده :
روابط تيموريان و چين ، گر چه در اوايل حكومت تيمور ظاهرا حسنه بود، ذاتا برسوء طن ناشي از تجاوز خويي تيمور مبتني بود. اين مرحله با مرگ تيمور، در هنگام لشگركشي به چين به پايان رسيد. در زمان شاهرخ ، جانشين تيمور، رابطه اي حسنه از سوي درباره يونگ لو سومين امپراتور سلسله مينگ در 811 ه .ق . 1408 م با تيموريان آغاز گرديد و تا 825 ه . ق . 1421 م . تداوم يافت . در اينجا روابط شاهرخ و دربار چين در سه مرحله دوران شكل گيري روابط 82-811 ه .ق . 1417 - 1407 م . دوران اوج 825-822 ه .ق . 1421 1419 م و دوران افول از 825 ه .ق 1421 م به بعد بررسي شده است . در مطالعات انجام شده آنچه كه آشكار گشت . اين بود كه در ابعاد ديپلماتيك اقتصادي و فرهنگي اين روابط حسنه بود. مي توان گفت كه عصر شاهرخ ، بطور كلي عصر طلايي روباط تيموريان و چين به شمرا مي آيد. زيرا پيش از شاهرخ و پس از او چنين رابطه وسيعي با چين برقرار نگرديد. مناسبات ايران و چين در اين دوره از يك جنبه مهم اقتصادي نيز برخوردار بود روابط تجراي ميان ايران و چين در اين دوره از هر دو راه جاده ابريشم و جاده ادويه صورت مي گرفت .
