عنوان :
درج شرط داوري در قراردادهاي بين المللي دولتي
پديدآورندگان :
اميرارجمند اردشير نويسنده , محمدي مطلق حسن نويسنده
كليدواژه زبان طبيعي :
درج شرط داوري قراردادهاي بين المللي دولتي رده علوم انساني حقوق
چكيده :
از نظر تاريخي كهن روابط بين دوملت ، روابط اقتصادي و بازرگاني بوده است . همگام با اين روابط رو به گسترش مقرراتي براي حل و فصل اختلافات احتمالي طراحي شده بود كه به طور عمده قالب نظام داوري را تشكيل مي داد. از اوايل قرن بيستم نياز مبرم به مناسبات اقتصادي ، دولت ها را مستقيما به صحنه تجارت بين المللي و انعقاد قراردادهاي بازرگاني با تباع خارجي وارد مي كرد. كه بدين ترتيب مساله انتخاب روش حل اختلاف وارد مرحله جديدي شد. زيرا دولت ها به عنوان تابعان حقوق بين الملل كه با دولت هاي همتاي خود براساس اصل برابري و احترام به حق حاكميت متقابل و اصول پذيرفته شده حقوق بين الملل قرداد منعقد مي كردند. از آن پس همانند يك بازرگان طرف قرارداد يك شخص حقوق خصوصي خارجي قرار مي گرفتند. اما شخص خارجي كه با يك دولت با نماينده آن قرارداد منعقد مي كرد. از دخالت هاي بعدي دولت ها و استناد آن ها به قواعدي مانند مصونيت قضايي و امثال ذالك احساس خطر كرده و از همان ابتدا عقد قرارداد را موكول به درج شرط داوري در قراردادهاي فيمابين براي حل اختلافات مي نمود....
يادداشت :
دانشگاه شهيد بهشتي تهران
