عنوان :
مديريت اراضي رها شده - نمونه موردي : شهر شيراز
پديدآورندگان :
اردشيري مهيار نويسنده , نقيب زاده احمدنيا نويسنده
كليدواژه زبان طبيعي :
اراضي رها شده شيراز برنامه ريزي شهري رده مهندسي مهندسي
چكيده :
اين تحقيق با هدف تدوين سياستها و راهكارهاي لازم براي جلوگيري از رها ماندن اراضي شهري در پنج فصل تدوين شده است . در فصل اول تحقيق عنوان شد كه افزايش جمعيت در اثر مهاجرت از روستا به شهر و رشد طبيعي جمعيت شهرنشين ، عامل رشد و پويايي شهرها در دو جزء فعاليتها و ساختارها هستند. فعاليتهاي اضافه شده به شهر در اثر افزايش جمعيت نيازمند فضاهاي كالبدي جديدي هستند تا بتوانند به نحو مناسبي پاسخگوي تحولات به وجود آمده باشند. تامين شدن فضاهاي كالبدي مورد نياز اين فعاليتها با گسترش ساختارهاي شهري همراه است . فرآيند تدريجي گسترش ساختارها كه ناشي از ويژگي نياز به زمين براي فعاليتهاي انساني است تحت عنوان توسعه و گسترش شهري شناخته مي شود. بنابراين زمين كليدي ترين منبع توسعه شهري است . در فصل دوم پيامدهاي اقتصادي ، كالبدي و زيست محيطي ، اجتماعي و سياسي رهاماندن اراضي شهري بررسي شدندو نتيجه گيري شد كه براي مديريت اراضي رها شده دولت بايد در سه زمينه برنامه ها، طرحها و ضوابط قانوني تاثيرگذار برتصميمات خصوصي در نحوه استفاده از زمين دخالت مستقيم بخش عمومي دولت و شهرداريها در تملك و عرضه زمين شهري ....
