مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - مقايسه تاثير دو روش تدريس تربيت بدني برآمادگيهاي عمومي بدن پسران كلاس اول راهنمايي شهرستان گچساران

چكيده :

از آنجاييكه يكي از اهداف درس تربيت بدني در مدارس بالا بردن سطح تواناييهاي جسماني ، حركتي دانش آموزان مي باشد، در اين تحقيق نگارنده به بررسي تاثير دو روش تدريس تربيت بدني بر ميزان آمادگيهاي عمومي جسماني پسران سال اول راهنمايي در يكي از مدارس راهنمايي شهرستان گچساران پرداخته است . در اين تحقيق كه از نوع نيمه تجربي است ، محقق در شروع سال تحصيلي ، دو كلاس در يكي از مدارس راهنمايي گچساران را بصورت اتفاقي تعيين كرده است ، از دو كلاس ، آزمون مواد تست ايفر را در شش ماده بعنوان پيش آزمون بعل آورده است . آنگاه در طول چهار ماه اول سال تحصيلي دو روش متفاوت تدريس تربيت بدني توسط بعمل آورده است آنگاه در طول چهار ماه اول سال تحصيلي دو روش متفاوت تدريس تربيت بدني توسط مربي ورزش آموزشگاه برروي دو كلاس پياده شده است . اختلاف عمده اين دو روش در زمان و كيفيت تمرينات آمادگي جسماني مي باشد. يكي از اين دو روش شيوه ايست كه در اكثر مدارس ، بصورت سنتي و مرسوم اجرا مي گردد و دانش آموزان فقط ده دقيقه از درس ورزش را به حركات گرم كردن و آمادگي بدني مي گذرانند اين روش در مورد گروه تجربي 1 اجرا مي گردد و دانش آموزان فقط ده دقيقه از درس ورزش را به حركات گرم كردن و آمادگي بدني مي گذرانند. اين روش در مورد گروه تجربي 1 اجرا گرديد. اما در روش پيشنهادي محقق ، دانش آموزان حدود 40 دقيقه از زمان درس ورزش را بشكل مشخص و زمان بندي شده ...