چكيده :
استرس و اضطراب از شايع ترين بيماريهايي هستند كه توسط پزشكان درمان ميشوند. تشخيص و ارزيابي صحيح و درست از اضطراب از اصول اوليه رفتار درماني است . اين ارزيابي نياز به تحقيق كافي در مورد فاكتورهاي ارگانيك و تجويز همزمان روهاشي دارويي و همچنين مشخص نمودن اهداف رفتار درماني دارد. دو روش رفتار درماني بيشتر در درمان اضطراب بكار ميرود كه يكي از روش كاهش برانگيختگي است كه تمدد عضلاني در اين گروه قرار مي گيرد و ديگري روش مداخله شناختي است . موثر بودن رفتار درماني نياز به استفاده هنرمندانه درمانگر از اين روشها و همچنين همكار خوب بين مريض و درمانگر دارد.
