چكيده :
در طي سال ها و قرون متمادي انسان بررسي هاي گوناگون را جهت شناخت بيشتر مغز و عملكرد آن انجام داده است . از زماني كه هروفيلوس و اراسيتروس موفق به يافت و تشخيص سللسله عصبي گرديدند. و مغز را به عنوان اصلي ترين و مهمترين قسمت آن معرفي نمودند، بحث هاي گوناگوني در مورد عمل اين عضو، و تاثيرات گوناگون آن بر وضعيت روحي و رواني فرد، در گرفته است . شايد اين مطلب را اكثرا شنيده باشيم كه روزگاران كهن اينگونه مرسوم بوده است كه مردم بيماري هاي رواني را به صورت نامشخص و آميخته با واژه هاي سحرآميز مي شناخته اند. شايد بتوان به آزمايشات و يافته هاي پايولوف روسي در زمينه شرطي سازي به عنوان نقطه عطفي در بررسي اثرات رواني و محيطي مغز اشاره كرد. از اين زمان بود كه بحث بر سر فيزيولوژيك بودن يادگيري و در ديدگاه وسيع تري به عنوان تغييرات روحي و رواني ، مورد بحث قرار گرفت . و سوالات علمي تري در اين مورد مطرح گرديد. وجود و يافت مواد شيميايي گوناگون در مغز سلسله عصبي كه با پيشرفت تكنيك هاي آزمايشگاهي برتعداد آنها افزوده شده و مي شود و كشف تاثيرات مختلف هر يك از اين مواد بر نواحي متعدد مغز مي توانست پاسخي به تعدادي از سوالات باشد. همچنين مي توانست چگونگي تاثيرگذاري و كنترل مغر را بر اعضاء و حركات و عادات گوناگون يك فرد توجيه نمايد.
