مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - بررسي راديولوژيك همانژيوم كبد

چكيده :

برخي همانژيوم را شايعترين تومور خوش خيم كبدي مي دانند كه در 7 -4 از جمعيت به صورتهاي متفاوت وجود دارد. اين تومور در زنان شايعتر بوده و هورمونهاي جنسي و زنانه درايجاد آن نقش موثري دارند. همانژيوم اكثرا كوچك و بدون علامت هستند و فقط ضايعات خيلي بزرگ يا متعدد ايجاد علايم مي نمايند. اندازه اين تومور از سه سانتي متر كوچكتر است و معمولا بصورت اتفاقي توسط روشهاي معمول تصوير برداري يافت مي شود. اين تومور با شيوع بيشتر در قسمت خلفي لب راست كبد ديده مي شود. اين ضايعه در روشهاي مختلف تصويربرداري بصورتهاي مختلفي خود را نشان ميدهد. در اسكن ايزوتوپ به شكل يا ضايعه منفي و در تصويرهاي تاخيري بصورت افزايش چشمگير و فزاينده فعاليت ، بعلت گير افتادن گلبولهاي قرمز نشاندار، ديده مي شود. در سونوگرافي اكثر همانژيوم ها بصورت يك ضايعه با كوژنيسيته بالا و حاشيه مشخص ديده مي شوند كه در تشخيص هاي افتراقي آن نيز ضايعاتي مانند تومورهاي اوليه و متاستازهاي كبد، هيپرپلازي موضعي ندولار FNH و لپيوم ها و آنژيوميوليپوم هاي كبدي قرار مي گيرند. در سي تي اسكن قبل از تزريق ماده حاجب ، در مراحل اوليه دانسيته محيط ضايعه شديد مي شود كه اين تشديد ضايعه بصورت پيشرونده ي به سمت مركز ضايعه رانده مي شود و نهايتا سه تا 60 دقيقه پس از تزريق ماده حاجب دانسيته همانژيوم با بافت كبدي اطراف براي مي شود .