چكيده :
سكته حاد قلبي همراه با تغييرات هموديناميكي - الكتروفيزيولوژيكي و متابوليكي مختلفي است و يكي از تغييرات مهم افزايش سطح كاتكول آمين ها است كه باعث پيشرفت ايسكميا و بزرگ شدن اندازه انفاركتوس و بدنبال آن نارسايي قلبي و مرگ و مير مي گردد. به همين خاطر در مراحل اوليه سكته قلبي مي بايست به هر روشي كه شده مانع پيشرفت ايسكميا شويم چون اندازه انفاركتوس و پيشرفت آن نسبت مستقيم دارد با ميزان مرگ و مير و عوارض قلبي و عروقي . يكي از مهمترين راههاي جلوگيري از پيشرفت اين ضايعه استفاده از داروهايي است كه بتواند از يك طرف نياز قلب را به اكسيژن كم نمايد و از طرف ديگر عرضع اكسيژن را با خونرساني به قلب افزايش دهد. در حال حاضر بتابوكلرها گروهي از داروها هستند كه با اثر منع كنندگي رقابتي كاتكول آمين ها قادرند كه به صورت فرم تزريقي در بيماراني كه هيچ منعي براي استفاده از يان داروها نداشته باشند و با مانيتور كردن مداوم فشار خون و ضربان قلب استفاده گردند. آمار نشان ميدهد كه هر چند اين داروها باعث خواص اينوترپي روي قلب شده و باعث تشديد يا بوجود آم د نارسايي بطن چپ ميشوند، ولي به خاطر خواص ضد ايسكمي و ضد آريتمي كه دارند و با كاهش ضربان قلب و فشار سيستولي باعث تعادل بين ميزان نياز و عرضه اكسيژن به قلب شده و از پيشرفت ضايعه جلوگيري مي كند. پس حتي در بيماران با نارسايي خفيفي تا متوسط مي توان از آن استفاده نمود...
