مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري

چكيده :

اختلال شخصيت چندگانه ، يكي از انواع اختلالات تجزيه اي است كه نسبتا نادر مي باشد. البته مطالعات اخير حاكي از آنست كه اين اختلال آنقدرها هم كه قبلا تصور مي شد نادر نيست .بطور كلي بيماري در سنين جواني و در زن ها شايعتر است ، همينطور بدليل مسايل فرهنگي و رواج ايفاي نقش در جوامع غربي شايعتر از شرق مي باشد. در مقابل در ممالك شرقي نظير هندوستان تسخيرشدگي بيشتر ديده مي شود. ملاكهاي تشخيصي بيماري داشتن دو يا چند شخصيت جدا و مشخص كه هر يك از آنها تعيين كننده رفتار و گرايش هاي شخص ضمن دوره تسلط آن است . شخصيت اوليه يا ميزبان معمولا نسبت به شخصيتهاي ديگر دچار فراموشي است . انتقال از يك شخصيت به شخصيت ديگر ناگهاني و غالبا نمايش گونه است . تصور مي شود كه مورد سوءاستفاده واقع شدن از نظر جنسي ، جسمي و رواني در دوران كودكي شخص را نسبت به اين اختلال مستعد مي سازد در بعضي مطالعات سابقه سوء استفاده جنسي تا 80درصد گزارش شده است . مطالعه جريان خون مغزي در يك بيمار مبتلا ،افزايش حجم خون را در لوب تمپورال نشان داده كه دلالت بر افزايش فعاليت آن دارد. ...