عنوان :
بررسي ليتواستر اتيگرافي و بيواستر اتيگرافي آهك منصوري (سازند گورپي ) در ميدان منصوري و ميادين مجاور
پديدآورندگان :
گرويي ساردو زهرا نويسنده , پورابريشمي نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه تبريز
كليدواژه زبان طبيعي :
آهك منصوري سازند گورپي طيارات تاربور بايوزوناسيون سانتونين كامپانين ماستريشتين تطابق چينه اي زمين شناسي رده علوم پايه
چكيده :
در اين رساله چينه شناسي بخش آهك منصوري ، بررسي گسترش اين آهك ، تغييرات ضخامت و تعيين وابستگي اين بخش به يكي از سازندهاي تاربور يا طيارات با سن كرتاسه بالايي واقع در جنوب غرب ايران در مقاطع تحت الارضي چاه شماره 1 ميدان خرمشهر، چاه شماره 1 ميدان دارخوين ، چاه شماره 2 ميدان سوسنگرد، چاه شماره 3 ميدان آب تيمور، چاه شماره 1 ميدان منصوري ، چاههاي شماره 6، 234 و 209 ميدان اهواز و چاههاي شماره 2 و 4 ميدان شادگان مورد بررسي قرار گرفته است . همچنين زيست چينه نگاري و سنگ چينه نگاري سازند گورپي در چاههاي ذكر شده مورد مطالعه قرار گرفت . بعد از مطالعه مقاطع زيرزميني فوق 6 بيوزون مربوط به فرامينيفرهاي پلانكتونيك و 1 بيوزون مربوط به فرامينيفرهاي بنتيك شناسايي گرديد. اين بيوزونها با بيوزونهاي ارايه شده توسط Wynd)5691( و وزيري مقدم (2002) براي سازندهاي تاربور و گورپي و بيوزونهاي Caron)5791( ، Sigal)7791( ، Sliter)9891( و Barr)2791( كه براي حوزه تتيس معرفي شده مقايسه گرديد. بخش آهك منصوري حاوي يك بيوزون مربوط به فرامينيفرهاي بتيك مي باشد اين بخش داراي سن ماستريشتين زيرين مي باشد و موضوع اصلي اين پژوهش مي باشد. براي مشخص شدن وابستگي اين بخش به سازند طيارات يا تاربور در ابتدا مطالعات فسيلي انجام شده و سپس تغييرات ضخامت اين بخش در ميادين مطالعه شده مورد بررسي قرار گرفت . بر اساس نتيجه زيست چينه نگاري سن سازند گورپي در دو چاه خرمشهر و منصوري سانتونين پسين تا ماستريشتين مياني و در چاههاي ديگر كامپانين تا ماستريپتين مياني مي باشد...
