مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - مطالعه انواع پارامترهاي مقاومتي موجود در روسازي ها با چسباننده قيري و غيرقيري و مقايسه آن با روش انتقال اصطكاك

چكيده :

راهسازي و نگهداري راه ها از پرهزينه ترين فعاليت هاي عمراني و ميزان توسعه راه ها را از جمله شاخص هاي پيشرفت هر كشوري به شمار مي رود. توسعه راه هاي هر كشوري منجر به افزايش حجم مبادلات اقتصادي درون مرزي و برون مرزي و توسعه و شكوفايي اقتصادي مي گردد. در كشور ما با علم به اينكه در شاهراه ترانزيت از آسيا به اروپا قرار دارد. اهميت اين موضوع روشن است . حجم بالاي تردد بر جاده ها موجبات فرسودگي راه ها را فراهم آورده و نگهداري جاده ها را ايجاب مي كند. در نگهداري راه ها و بازتواني آنان به سطح خدمت دهي اوليه ، تعيين مقاومت روسازي و راه امري حياتي است كه جهت نيل به اين هدف استفاده از روش هاي درجاي تعيين مقاومت روسازي امري بديهي مي نمايد. تعيين مقاومت يك روسازي و روش هاي آن ، بسته به نوع روسازي متنوع مي باشد;در مورد روسازي هاي بتني ، روش هاي معمول تعيين مقاومت درجاي بتن در سازه ها و ساختمان ها قابل اعمال است ولي در مورد روسازي هاي آسفالتي ، با توجه به ماهيت پيچيده رفتار قير در تركيب با سنگدانه ها، تاثيرپذيري از رطوبت و حرارت و ميزان فشردگي و عمر روسازي ، تدوين يك روش خاص از لحاظ تيوري و اعمال آن به عنوان پايه و اساس كار دستگاه هاي تعيين مقاومت درجاي آسفالت ، غيرممكن است . محققات با بهره گيري از دانش و تجربه ، روش هاي متعددي را جهت تعيين مقاومت در جاي آسفالت گسترده وسيعي از تكنولوژي را دربرمي گيرد (از روش هاي ساده مكانيكي تا روش هاي پيچيده شيميايي يا الكتريكي ، و حتي اخيرا بهره گيري از ذرات اتمي و نوتروني ) ابداع نموده اند. ولي با توجه به ماهيت هر كدام از اين روش هاي درجا، تعيين جواب قطعي از يك روش با توجه به محدوديت هاي كاربردي /تفسيري آن ، كاري بسيار مشكل و گاهي غيرممكن است ...